Δεν πρόκειται για ένα τυχαίο θέατρο ή για ένα τυχαίο κτήριο στην Πάτρα. Πέρα από τη μνημειακότητα του χαρακτήρα του, είναι συνδεδεμένο με την αστική ιστορία των Πατρών. Το Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού, με τις υπηρεσίες του, εγγυάται ότι κάθε εργασία θα πραγματοποιηθεί με απόλυτο σεβασμό στο αρχιτεκτονικό έργο του Ερνέστου Τσίλλερ, ώστε να αναδειχθεί η φυσιογνωμία αυτού του μοναδικού οικοδομήματος και να αποδοθεί ξανά, αποκατεστημένο, στους πολίτες της Πάτρας.
αποτελεί ένα από τα παλαιότερα σωζόμενα κλειστά θέατρα των νεώτερων χρόνων στην Ελλάδα, μαζί με το Θέατρο Απόλλων της Ερμούπολης Σύρου (1863) και το Μαλλιαροπούλειο Θέατρο της Τρίπολης (1910). Διαθέτει αίθουσα, σκηνή, τρία επίπεδα θεωρείων, υπερώο, τους χώρους υποδοχής κοινού (φουαγιέ, χώρους εισόδου κλπ.) και χώρους υποστήριξης (καμαρίνια, αποθήκες, κλπ). Αποτελεί σημείο αναφοράς της πολιτιστικής ταυτότητας της Πάτρας. Είναι η μόνιμη στέγη του Δημοτικού Περιφερειακού Θεάτρου (ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ.), ενώ παράλληλα φιλοξενεί συναυλίες και πολιτιστικές εκδηλώσεις.