Η νομιμότητα ή μη της κακτοποίησης πολεοδομικών παρανομιών σε κοινόχρηστους χώρους όλων των συνιδιοκτητών, τίθεται αύριο στη κρίση της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας.
Πρόκειται για ένα ζήτημα που παρουσιάζει μεγάλο ενδιαφέρον, καθώς δεν αφορά μονο υποθέσεις κλεισίματος ενός τμήματος κοινόχρηστου χώρου, αλλά δυνητικά κάθε διαφοροποίηση από την οικοδομική άδεια που επηρεάζει τους κοινόχρηστους χώρους ενός κτιρίου. Η υπόθεση κρίθηκε αντισυνταγματική από το Ε’ Τμήμα αλλά παραπέμφθηκε σε ανώτερο βαθμό λόγω σοβαρότητας.
Ο τρόπος που η συγκεκριμένη υπόθεση έφτασε στο ανώτατο ακυρωτικό δικαστήριο παρουσιάζει μεγάλο ενδιαφέρον. Σε μια τριώροφη πολυκατοικία στον Δήμο Παπάγου ο ιδιοκτήτης κατοικίας στο ισόγειο επέκτεινε παράνομα το σπίτι του στον χώρο της πιλοτής.
Κατόπιν επιχείρησε να το νομιμοποιήσει το 2010. Ωστόσο, ένας συγγενής του και συνιδιοκτήτης αντιδρούσε και κατάφερε να ακυρώσει την τακτοποίηση από τον συγκεκριμένο νόμο, αλλά και την επανάληψη της στον ν. 4014/11 και ακολούθως ν. 4178/2013.
Έγινε νέα προσπάθεια «τακτοποίησης» από τον παρανομούντα αυτή τη φορά με τον νομο 4495/2017, ο οποίος πλέον επέτρεπε νομιμοποίηση παρανομιών σε κοινόχρηστο χώρο με απλή πλειοψηφία των συνιδιοκτητών. Η δήλωση έγινε πλέον δεκτή και έτσι ο διαμαρτυρόμενος συγγενής προσέφυγε στο ΣτΕ ζητώντας την ακύρωσή της.
Να σημειωθεί ότι ο αιθαιρετών πέρασε την υπόθεση του από τους τέσσερις στους πέντε νόμους για τα αυθαίρετα που έχουν γίνει από το 2009 έως σήμερα.
Η απόφαση του ΣτΕ δικαίωσε τον διαμαρτυρόμενο με δύο βασικά επιχειρήματα:
- Πρώτον, επισημαίνεται ότι σύμφωνα με την πολεοδομική νομοθεσία οι κοινόχρηστοι χώροι ενός κτιρίου προορίζονται για χρήση από όλους τους ενοίκους, οι δε κοινόχρηστοι χώροι στο οικόπεδο του κτιρίου αφήνονται ακάλυπτοι για πολεοδομικούς λόγους. Επομένως το κλείσιμο τους χωρίς να ερευνάται εάν αντίκειται στους ισχύοντες όσους και περιορισμούς δομήσεως του οικείου ρυμοτομικού σχεδίου και αν υπάρχει υπέρβαση της επιτρεπόμενης κάλυψης και μάλιστα με απλή πλειοψηφία των συνιδιοκτητών προσκρούει στο άρθρο 24 του Συντάγματος, διότι έχει ως συνέπεια να ανατρέπεται και να νοθεύεται ο ορθολογικός πολεοδομικός σχεδιασμός.
- Δεύτερον, το παράνομο κλείσιμο χώρων που προορίζονται για όλους τους ενοίκους ενός κτιρίου αντίκεται αφενός στις συνταγματικές αρχές του κράτους δικαίου και του σεβασμού και προστασίας του ανθρώπου, αφετέρου δε στη συνταγματική αρχή της ισότητας. Και αυτό γιατί η πολιτεία οφείλει να εγγυάται υπέρ των πολιτών την πιστή εφαρμογή των νόμων και να προασπίζει τ νομίμως και όχι τα παρανόμως κτηθέντα αγαθά και όσοι τηρούν των νόμο να μη βρίσκονται σε μειονεκτική θέση.
Η υπόθεση παραπέμφθηκε στην Ολομέλεια του ΣτΕ. Η απόφαση μπορεί να φέρει ανατροπές όχι στις παρανομίες σε πυλωτές αλλά γιατί η διατύπωση της απόφασης μπορεί να ακουμπά και περιπτώσεις νομιμοποίησης της απόκλισης ενός διαμερίσματος από τα σχέδια της οικοδομικής άδεια τις βάρος των κοινόχρηστων χώρων κάτι που είναι σύνηθες σε πολυκατοικίες του 70 και του ’80 για το οποίοι οι ιδιοκτήτες δεν φέρουν ευθύνη, καθώς τα διαμερίσματα διαμορφώνονται και πωλούνται έτσι από τον εργολάβο.
