ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΣΑΔΑΣ – ΠΕΑ για τον νόμο των Υπουργείων Παιδείας και Προστασίας του Πολίτη
Εν μέσω πανδημίας, η κυβέρνηση της ΝΔ έφερε και ψήφισε στη Βουλή ένα νομοσχέδιο που αλλάζει εκ θεμελίων τον τρόπο λειτουργίας των πανεπιστημίων. Εισάγει την Ομάδα Προστασίας Πανεπιστημιακών Ιδρυμάτων, ένα σώμα της αστυνομίας που θα εδρεύει μόνιμα στα πανεπιστήμια. Ιδρύει σε κάθε ίδρυμα το Κέντρο Ελέγχου και Λήψης Σημάτων και Εικόνων, το οποίο προορίζεται να παρακολουθεί το σύνολο των πανεπιστημιακών χώρων με κάμερες και άλλα μέσα εποπτείας. Ιδρύει ακόμα Μονάδα Ασφάλειας και Προστασίας και Επιτροπή Ασφαλείας σε κάθε πανεπιστήμιο. Εισάγει face control κατά την είσοδο στα πανεπιστήμια. Ανακοινώνει την επιβολή πειθαρχικού δικαίου, που θα είναι πέραν της δικαιοδοσίας των πανεπιστημιακών διοικήσεων και με βάση το οποίο προβλέπεται ότι θα επιβάλλονται σοβαρές ποινές στους φοιτητές.
Φαίνεται ότι η κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου στην οποία συναίνεσαν όλες οι προηγούμενες μνημονιακές κυβερνήσεις, επιστρατεύοντας τη συκοφαντία και το χτύπημα της οργανωμένης πάλης φοιτητών και εργαζόμενων, ήταν απλώς το πρώτο βήμα για να επιβληθεί μια δομή αυστηρά επιτηρούμενου, αστυνομευόμενου και αυταρχικού πανεπιστημίου. Ούτε η ελεύθερη διακίνηση των ιδεών, ούτε ο ανοικτός κοινωνικός ρόλος που οφείλει να έχει το δημόσιο πανεπιστήμιο μπορούν να εκπληρωθούν σε ένα τέτοιο εφιαλτικό περιβάλλον.
Το νομοσχέδιο περιλαμβάνει ακόμα τη διαγραφή των φοιτητών που δεν έχουν τελειώσει τις σπουδές τους έπειτα από ν+2 (για τις τετραετείς σχολές) ή ν+3 (για τις πενταετείς και εξαετείς σχολές) χρόνια για οικονομικούς, προσωπικούς ή όποιους άλλους λόγους, και οι οποίοι δεν κοστίζουν τίποτα απολύτως στο κράτος. Πρόκειται για άλλο ένα καταπιεστικό μέτρο που επιδιώκει την επιβολή μιας ασφυκτικής καθημερινότητας στα πανεπιστήμια. Σε όλα αυτά έρχεται να προστεθεί η Ελάχιστη Βάση Εισαγωγής, με την οποία η πρόσβαση στα πανεπιστήμια θα περιοριστεί δραστικά, κυρίως για τα φτωχότερα στρώματα της κοινωνίας. Το επιχείρημα περί ανεπάρκειας όσων δεν συμπληρώνουν τα μόρια της ελάχιστης βάσης είναι πρόσχημα, αφενός γιατί η βάση εξαρτάται απόλυτα από τη δυσκολία των θεμάτων, αφετέρου, και κυρίως, γιατί την ίδια στιγμή η κυβέρνηση ανοίγει την πόρτα στους επιχειρηματίες των ιδιωτικών κολλεγίων, όπου προφανώς δεν υπάρχει καμία ελάχιστη βάση. Εάν πληρώνει κανείς στα ιδιωτικά, από ανεπαρκής θα μεταμορφώνεται σε επαρκή φοιτητή, και παίρνει πτυχίο ισότιμο με αυτό των δημοσίων πανεπιστημίων.
Όλα τα παραπάνω τη στιγμή που, παράλληλα, γίνεται μια συντονισμένη προσπάθεια απαξίωσης της δημόσιας παιδείας και των Πανεπιστημίων. Όταν, μετά από την “πανεπιστημιοποίηση” των ΤΕΙ έχουμε συνολικά στην Ελλάδα 25 πανεπιστήμια. Από αυτά, τα 5 (δηλ. το 20%) είναι στις θέσεις έως και 581 στα 12.000 πανεπιστήμια που συμμετείχαν στην έρευνα (δηλ στο ανώτερο 4,85%), ενώ η χρηματοδότηση είναι στο χειρότερο 5% παγκοσμίως και η αναλογία διδασκομένων προς διδάσκοντες η χειρότερη στην Ευρώπη. Σε ποια άλλη δραστηριότητα της χώρας το 20% της δραστηριότητάς της βρίσκεται στο παγκοσμίως καλύτερο 5% και μάλιστα με αυτές τις συνθήκες. Αυτά τα Πανεπιστήμια λοιδορούνται ως “μπάχαλα” και “άντρα ανομίας”. Είναι απίστευτο πώς επιχειρείται να στραφεί η κοινωνία απέναντι σε ένα θεσμό (τα ελληνικά πανεπιστήμια) στα οποία το ελληνικό κράτος παρέχει χρηματοδότηση ανά φοιτητή σε απαράδεκτα χαμηλά επίπεδα! Παράλληλα, καλωσορίζονται επαγγελματικά δικαιώματα σε κολλέγια που είναι στον πάτο της παγκόσμιας κατάταξης.
Χρησιμοποιούνται τα αποτρόπαια γεγονότα με τον πρύτανη του ΟΠΑ ως καθημερινότητα και μάλιστα σε όλα τα πανεπιστήμια της χώρας. θεωρείται ότι τα προβλήματα των πανεπιστημίων, όποια κι αν είναι αυτά, θα λυθούν με αστυνομικά μέτρα, ποινές και άνωθεν επιβολή μέτρων χωρίς καμιά συναίνεση. Την ίδια στιγμή που δεν γίνεται κουβέντα για τα ψίχουλα της χρηματοδότησης και για την τελευταία στις χώρες του ΟΟΣΑ αναλογία διδασκόντων/διδασκομένων.
Το νέο σύστημα εισαγωγής ενισχύει την ιδιωτική Εκπαίδευση, την οποία «προικίζει» με θέσπιση αυτοματοποιημένης διαδικασίας αναγνώρισης ισοδυναμίας πτυχίων Κολλεγίων & ξένων Πανεπιστημίων με το δίπλωμα μηχανικού Πολυτεχνικών Σχολών. Αυτό έπραξε η κυβέρνηση με την τροπολογία που ψήφισε την 17.12.20, πιάνοντας το νήμα από κει που το άφησε ο ΣΥΡΙΖΑ με το νόμο Γαβρόγλου. Είναι ένα ακόμα βήμα στη διαβάθμιση δικαιωμάτων και μετατροπής του διπλώματός μας σε απλό διαβατήριο για δια βίου και επί πληρωμή σεμινάρια, εξετάσεις, πιστοποιήσεις.
Είναι προκλητικό να καταγγέλλονται οι πανεκπαιδευτικές κινητοποιήσεις ως υγειονομικός κίνδυνος, τη στιγμή που η κυβέρνηση επιλέγει συνειδητά να φέρει ένα τέτοιο νομοσχέδιο, που γνωρίζει ότι θα είναι αιτία πολέμου, μέσα στην πανδημία και το lockdown, ακριβώς για να ελαχιστοποιήσει τις αντιδράσεις. Παρόλα αυτά, σχεδόν σύσσωμη η πανεπιστημιακή κοινότητα και ο κόσμος της εκπαίδευσης εναντιώνονται στο νομοσχέδιο. Ο ΣΑΔΑΣ – Πανελλήνια Ένωση Αρχιτεκτόνων, τα μέλη του οποίου θέλουν τις αρχιτεκτονικές σχολές ως ένα οργανικό τμήμα της επαγγελματικής και επιστημονικής τους δραστηριότητας και όχι ως κλειστά αστυνομευόμενα club για εύπορους, ενώνει τη φωνή του με την εκπαιδευτική κοινότητα και ζητά τη μη εφαρμογή και την άμεση απόσυρση του νόμου.
Για το Διοικητικό Συμβούλιο ΣΑΔΑΣ – ΠΕΑ
Ο Πρόεδρος
Δημήτρης Ξυνομηλάκης