Επιστήμονες από το Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Μασαχουσέτης, το περίφημο MIT, μετά από μελέτη που πραγματοποίησαν προτείνουν να δοθεί στους αλγορίθμους εξουσία σε μια από τις κρίσιμες δομές του ανθρώπινου πολιτισμού, το δικαστικό σύστημα.
Η ερευνητική ομάδα εκτιμά ότι η σύγχρονη τεχνολογία θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για να γίνουν πιο δίκαιες διαφόρων ειδών αποφάσεις όπως αυτή περί εγγύησης πριν από τη δίκη αφού η μελέτη τους διαπίστωσε ότι οι ανθρώπινοι δικαστές είναι συστηματικά προκατειλημμένοι.
Οι ερευνητές ανέλυσαν περισσότερες από ένα εκατομμύριο υποθέσεις στη Νέα Υόρκη διαπιστώνοντας ότι το 20 τοις εκατό των δικαστών εξέδωσαν την απόφαση τους με βάση την ηλικία, τη φυλή ή το ποινικό ιστορικό του κατηγορούμενου. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι πολλές αποφάσεις ήταν ασυνεπείς με την πραγματική ικανότητα των κατηγορουμένων να καταβάλουν ένα συγκεκριμένο ποσό εγγύησης όπως και γίνονταν κακές εκτιμήσεις για το αν κάποιος είναι ύποπτος αποφυγής εμφάνισης στη δίκη και αντί να αφεθεί ελεύθερος μέχρι τότε φυλακιζόταν.
Διαπιστώθηκε επίσης ότι οι δικαστές μερικές φορές έκαναν ένα λάθος με βάση τις δικές τους προκαταλήψεις όταν έβαλαν εγγύηση για έναν κατηγορούμενο με λευκό ποινικό μητρώο που δεν είχε εμφανιστεί ξανά σε θέση κατηγορουμένου σε δικαστήριο. Οι ερευνητές λένε ότι μπορεί να είναι χρήσιμο να αντικατασταθούν οι δικαστές με ένα αλγόριθμο.
«Πριν ακόμη δικαστεί ένας κατηγορούμενος για το έγκλημά του, ένας δικαστής διεξάγει μια προκαταρκτική ακρόαση, όπου αποφασίζει εάν κάποιος πρέπει να αφεθεί στον κόσμο πριν ξεκινήσει η δικαστική του υπόθεση ή εάν ενδέχεται να τραπεί σε φυγή και πρέπει να κρατηθεί υπό κράτηση. Εάν αποφασίσουν να αφήσουν κάποιον ελεύθερο, ορίζουν ένα τίμημα που πρέπει να πληρώσει το άτομο για να αφεθεί έξω – την εγγύηση τους. Το πώς θα αποφασίσουν ποια είναι η εγγύηση ενός ατόμου και εάν θα πρέπει να του επιτραπεί ή όχι εκτός κράτησης εξαρτάται από τον μεμονωμένο δικαστή. Εκεί έρχεται η ανθρώπινη προκατάληψη» αναφέρει ο Άσες Ραμπατσάν, επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας που μελέτησε 1,460,462 δικαστικές υποθέσεις από το 2008 έως το 2013 στη Νέα Υόρκη.
Τα ποσοστά
Με δημοσίευση τους στην επιθεώρηση στην επιθεώρηση «Quarterly Journal of Economics» οι ερευνητές αναφέρουν ότι το 20 τοις εκατό των δικαστών έλαβαν αποφάσεις που ήταν προκατειλημμένες με βάση τη φυλή, την ηλικία ή το προηγούμενο ιστορικό κάποιου. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα ένα λάθος σε περίπου 30 τοις εκατό όλων των αποφάσεων εγγύησης.
Αυτό θα μπορούσε να σημαίνει ότι κάποιος είχε επιτραπεί να βγει από τη φυλακή και προσπάθησε να διαφύγει ή μπορεί να σημαίνει ότι αποφάσισαν να κρατήσουν κάποιον υπό κράτηση που δεν ήταν ύποπτος για να εξαφανιστεί και να μην εμφανιστεί στη δίκη.
Οι ερευνητές υποστηρίζουν ότι η χρήση ενός αλγορίθμου για την αντικατάσταση ή τη βελτίωση της απόφασης του δικαστή σε μια προδικαστική ακρόαση θα μπορούσε να κάνει το σύστημα εγγύησης πιο δίκαιο. Λένε βέβαια ότι αυτό εξαρτάται από την κατασκευή ενός αλγορίθμου που να ταιριάζει στα επιθυμητά αποτελέσματα με ακρίβεια ο οποίος δεν υπάρχει ακόμη. Όμως με την εκπληκτική εξέλιξη της τεχνολογίας τεχνητής νοημοσύνης μοιάζει εφικτό να δημιουργηθεί ένας τέτοιος αλγόριθμος και μάλιστα πολύ σύντομα δημιουργώντας έτσι μια πραγματική βάση συζήτησης για τη χρήση της τεχνολογίας στο δικαστικό σύστημα.
