Δικαιολογημένη δυσαρέσκεια και εύλογες αμφιβολίες περί της αποτελεσματικότητας της προκαλεί στο σύνολο του επιχειρηματικού κόσμου η πρόθεση σύμπραξης του e – ΕΦΚΑ με ιδιωτικές εταιρείες για την διαχείριση των ληξιπρόθεσμων ασφαλιστικών εισφορών του ΚΕΑΟ.
Η ΕΣΕΕ με επιστολή της προς τον Πρόεδρο, τους εισηγητές και τα μέλη της Διαρκούς Επιτροπής της Βουλής στην οποία έχει τεθεί προς συζήτηση η επίμαχη διάταξη αφενός επισημαίνει ότι το εν λόγω άρθρο δεν υπήρχε στη δημόσια διαβούλευση, αφετέρου υπενθυμίζει πως η μέχρι σήμερα οδυνηρή εμπειρία διδάσκει την σε καθημερινή βάση επίμονη και με απρεπή τρόπο τηλεφωνική ενόχληση των εμπόρων από εισπρακτικές εταιρείες. Γι’ αυτό και η προφασιζόμενη βελτίωση της εισπραξιμότητας του e – ΕΦΚΑ όχι μόνο δεν πρόκειται να επιβεβαιωθεί στην πράξη αλλά τουναντίον και εξαιτίας της επιπλέον πίεσης θα οδηγήσει σε περαιτέρω συρρίκνωση του εγχώριου επιχειρείν.
Η ΕΣΕΕ υπογραμμίζει πως η συνεχής διόγκωση των χρεών, τα οποία ανήλθαν συνολικά στα τέλη του 2024 στα 49,3 δις ευρώ εκ των οποίων τα 13,9 δις ευρώ ανήκουν σε ασφαλισμένους του πρώην ΟΑΕΕ, δεν οφείλεται επ’ ουδενί στους οφειλέτες και στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις απ’ όπου επί το πλείστον επιχειρούν. Άλλωστε, το γεγονός πως όσοι χρωστούν ποσά ύψους έως 30.000 ευρώ, που αποτελούν τη συντριπτική πλειοψηφία των υπόχρεων (το 87% επί των περίπου 2,16 εκ. οφειλετών) και αντανακλούν μόλις το 26,2% του συνολικού χρέους προς τον e – ΕΦΚΑ, μαρτυρά την αντικειμενική αδυναμία ανταπόκρισης στις συνεχώς διογκούμενες υποχρεώσεις που δημιούργησαν οι διαδοχικές κρίσεις (χρέους, υγειονομικής, ενεργειακής).
Σε αυτό το πλαίσιο η ΕΣΕΕ τονίζει πως ο εντοπισμός των στρατηγικών κακοπληρωτών αλλά και η συμμόρφωση των μεγαλοοφειλετών θα έπρεπε υπό κανονικές συνθήκες να ήταν η κύρια και αδιαπραγμάτευτη προτεραιότητα, καθώς οι σύγχρονες ελεγκτικές πρακτικές και η αξιοποίηση ψηφιακά προηγμένων εργαλείων και εφαρμογών, όπως εκείνες της τεχνητής νοημοσύνης/ηλεκτρονικών βιβλίων-διασταυρώσεων, θα ενίσχυαν το αίσθημα της ισότιμης και δίκαιης αντιμετώπισης των υπόχρεων. Περαιτέρω, σημειώνεται στην Επιστολή, «η δυνατότητα πρόσβασης ιδιωτικών εταιρειών σε ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα και πληροφορίες, εγκυμονεί κινδύνους με νομικές μάλιστα προεκτάσεις και κυρώσεις κατά του εθνικού ασφαλιστικού φορέα, εξαιτίας παραβίασης του υφιστάμενου σχετικού νομοθετικού πλαισίου (προστασία δεδομένων/GDPR)».
Για όλους τους παραπάνω λόγους η ΕΣΕΕ ζητά την απόσυρση του επίμαχου άρθρου 215 και την αντικατάστασή του από τις 2 πάγιες, ορθολογικές και ανταποκρινόμενες στα αιτήματα της αγοράς, θέσεις της Συνομοσπονδίας. Συγκεκριμένα:
Τη θέσπιση μίας διευρυμένης και ρεαλιστικής ρύθμισης οφειλών, ασφαλιστικών και φορολογικών, στο Δημόσιο σε έως 100 (ή 120) μηνιαίες δόσεις, με σταθερές και κοινές επιτοκιακές επιβαρύνσεις στα επίπεδα του 3% – 4%. Με αυτόν τον τρόπο, θα δοθεί η ευκαιρία να ρυθμίσουν τα χρέη τους οι μικρές επιχειρήσεις που επιθυμούν αλλά λόγω της οικονομικής ασφυξίας που υφίστανται δεν μπορούν να διευθετήσουν τις υποχρεώσεις τους, αποκτώντας μία περιορισμένη αλλά άκρως απαραίτητη για την επιβίωσή τους ρευστότητα.
Η αποκατάσταση της εμπιστοσύνης προς τον ενιαίο ασφαλιστικό φορέα θα καταστεί εφικτή μονάχα εάν λάβουν τέλος οι παράλογες και άδικες οικονομικές επιβαρύνσεις των οφειλετών από τα πρόσθετα τέλη, τόκους και προσαυξήσεις, επί των ποσών της κύριας οφειλής. Το γεγονός πως τα τελευταία εκτιμώνται στο 39,9% επί του συνολικού χρέους των 49,3 δις ευρώ χρήζει εξορθολογισμού και επείγει η επαναφορά του καταργηθέντος από το 2013 ανώτατου ορίου ανατοκισμού των ληξιπρόθεσμων οφειλών που δεν έχουν υπαχθεί σε ρύθμιση.
Υπογραμμίζεται πως η επανενεργοποίηση του συγκεκριμένου ορίου της τάξεως του 100% επί της αξίας των οφειλόμενων ασφαλιστικών εισφορών θα περιορίσει αισθητά το με γεωμετρική πρόοδο αυξανόμενο συνολικό χρέος, καθώς το εφαρμοζόμενο σήμερα επιτόκιο αρρύθμιστων οφειλών ύψους 8,5% κρίνεται ως καταχρηστικό και σε κάθε περίπτωση εκτός πραγματικότητας.
