H ιταλική Enel κάνει την τρίτη και τελευταία προσπάθειά της για να εξακολουθήσει να κατασκευάζει φωτοβολταϊκά συστήματα σε ανταγωνιστική βάση. Στο παρελθόν, η Ευρώπη ηγούνταν σε αυτόν τον τομέα, αλλά τα τελευταία χρόνια η Κίνα παράγει φθηνότερα και πιο προηγμένα τεχνολογικώς προϊόντα, έχοντας αναπτύξει μεγάλα δίκτυα προμηθευτών σε παγκόσμια κλίμακα.
Στην τρίτη προσπάθειά της η Enel θα λανσάρει ένα νέο, προηγμένο αλλά μη δοκιμασμένο στην πράξη σύστημα.
Ας πάρουμε, όμως, τα πράγματα από την αρχή. Σύμφωνα με δημοσίευμα των The New York Times, το εργοστάσιο παραγωγής ενέργειας της Enel στην Κατάνια της Σικελίας κατασκευάστηκε το 2000. Το 2011 αναδιαμορφώθηκε για να κατασκευάζει φωτοβολταϊκά συστήματα για την εγχώρια, την ελληνική και τη νοτιοαφρικανική αγορά.
Η Enel κατέβαλε μεγάλες προσπάθειες να αντεπεξέλθει στις πιέσεις από τις κινεζικές κατασκευάστριες, οι οποίες πουλούσαν τα δικά τους προϊόντα σε πολύ χαμηλότερες τιμές. Επίσης, τα κινεζικά προϊόντα ανταγωνίζονταν τα ιταλικά και σε τεχνολογικό επίπεδο. Σήμερα, όμως, η Εnel για ακόμη μία φορά στοιχηματίζει στους φωτοβολταϊκούς συλλέκτες δικής της πατέντας, τους οποίους θα δοκιμάσει για πρώτη φορά στην ιστορία της.
Η Γηραιά Ηπειρος βρέθηκε πριν από είκοσι χρόνια στην πρωτοπορία της κατασκευής των φωτοβολταϊκών συλλεκτών, οι οποίοι εκμεταλλεύονται την ηλιοφάνεια για να παραγάγουν ενέργεια. Ωστόσο, καθώς τα χρόνια περνούσαν και εμφανίζονταν κατά κύματα οι Κινέζοι ανταγωνιστές, ήταν δύσκολο να διατηρήσει την πρωτοκαθεδρία της. Η Enel αναπτύσσει την αποκλειστικά δική της τεχνολογία. Με τους συλλέκτες της καθιστά δυνατή την απορρόφηση περισσότερης ακτινοβολίας από τον ήλιο σε σύγκριση με εκείνη των ανταγωνιστικών προϊόντων. Οι ιταλικοί συλλέκτες δεν θα απορροφούν μόνον τις ακτίνες του ηλίου αλλά και όσες φθάνουν στο έδαφος και επιστρέφουν πίσω. Αυτόχρημα, αυτό τους καθιστά ανταγωνιστικότερους, διότι θα παράγουν περισσότερη ενέργεια απ’ ό,τι οι φθηνότεροι κινεζικοί.
Βέβαια, η Κίνα κάθε άλλο παρά εύκολη αντίπαλος είναι, επισημαίνουν οι New York Times. Οι εταιρείες της διαθέτουν τεράστια εργοστάσια, περίπλοκα συστήματα logistics και παγκόσμια δίκτυα συνεργατών και προμηθευτών. Με εργαλείο την καινοτομία ανταγωνίζονται τους καλύτερους στην απόδοση.
Παράλληλα, οι Κινέζοι κατασκευάζουν τεραστίων διαστάσεων πλωτά φωτοβολταϊκά συστήματα ή πειραματίζονται με την εγκατάσταση συλλεκτών ηλιακής ακτινοβολίας στους αυτοκινητοδρόμους. Πάντως, θέτοντας το ζήτημα στις σωστές του διαστάσεις, όπως επισημαίνει η Τζένι Τσέιζ, αναλύτρια εταιρειών παραγωγής ηλιακής ενέργειας για λογαριασμό του Bloomberg New Energy Finance, «το να παράγει κανείς ενέργεια από τον ήλιο δεν είναι το ίδιο με την κατασκευή ενός πυραύλου. Κοστίζει λιγότερο αν κανείς έχει φροντίσει να διαθέτει τις κατάλληλες υποδομές».
Η Enel προσδοκά με τους προηγμένους συλλέκτες της να μετατρέπει σχεδόν το 20% της ακτινοβολίας σε ενέργεια, με απώτερο στόχο το 25% σε μία πενταετία, ώστε να ισοφαρίσει και το υψηλότερο κόστος τους. Τέλος, προβλέπει ότι σε ετήσια βάση θα κατασκευάζει περίπου 500 εκατομμύρια συλλέκτες – ποσότητα εξαιρετικά μικρή εάν συγκριθεί με το ύψος της παραγωγής των Κινέζων ανταγωνιστών της.
