Μπορεί ο τομέας των υποδομών – κατασκευών να βρίσκεται το τελευταίο χρονικό διάστημα σε έξαρση καθώς προωθείται μεγάλο πακέτο έργων, δημόσια αλλά και ιδιωτικές επενδύσεις, πολλών δισ. ευρώ, ωστόσο, οι ισχυροί όμιλοι του κλάδου φροντίζουν από τώρα για το μέλλον, ή αλλιώς, «πριν πεινάσουν μαγειρεύουν».
Έτσι, παρά το γεγονός ότι οι ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ, Intrakat – ΑΚΤΩΡ, ΜΕΤΚΑ (όμιλος Metlen), ΑΒΑΞ έχουν αθροιστικά ανεκτέλεστο υπόλοιπο που προσεγγίζει τα 14,5 – 15 δισ. ευρώ, εντούτοις, στρέφονται με πιο έντονο τρόπο προς το «κυνήγι» διαγωνισμών – κατασκευαστικών έργων που μπορούν να εξασφαλίσουν μακροχρόνιες και όσο το δυνατόν σταθερές ταμειακές ροές.
Αυτό, δεν προσπαθούν να το κάνουν μόνο μέσα από καλύτερες και πιο ορθολογικές προσφορές που δίνουν για τα έργα (δημόσια και ιδιωτικά), ώστε να βελτιώσουν τα περιθώρια κέρδους στον κατασκευαστικό τομέα, αλλά κυρίως μέσω της στροφής σε έργα με σταθερά έσοδα και προβλέψιμες, στο μέτρο του δυνατού, ροές για περίοδο 25 ή 30 ετών.
Τέτοια έργα είναι αυτά που σχετίζονται με συμβάσεις Παραχώρησης ή ΣΔΙΤ (Σύμπραξη Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα), που έχουν ορίζοντα συνήθως 25-30 ετών, έσοδα και ροές π.χ. από διόδια ή πληρωμές διαθεσιμότητας (ΣΔΙΤ). Με τους ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ, Intrakat – ΑΚΤΩΡ, ΜΕΤΚΑ (όμιλος Metlen), ΑΒΑΞ σε ένα βαθμό να είναι σε θέση να υπολογίσουν τα οφέλη και τις ροές για το ορατό μέλλον.
Μπορεί να πρόκειται για οδικά έργα (παραχωρήσεις όπως οι Αττική Οδός, Εγνατία, ΒΟΑΚ κ.α.), αεροδρόμια, φράγματα/αντιπλημμυρικά/ύδρευση, για κτηριακά ΣΔΙΤ, μονάδες αποβλήτων μέσω ΣΔΙΤ κ.α.
Κοντά σε αυτά τα έργα «κουμπώνουν» και οι επενδύσεις σε Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας που επίσης σε κάποιες περιπτώσεις προσφέρουν καλή λειτουργική κερδοφορία, ιδίως αν υπάρχει μικρός δανεισμός και καλές «ταρίφες» από το παρελθόν (συμφωνημένα έσοδα για το ρεύμα που προσφέρουν στο σύστημα).
Οι διοικήσεις των ισχυρών κατασκευαστικών ομίλων, όπως φάνηκε κατά τις πρόσφατες ετήσιες γενικές συνελεύσεις των μετόχων, δείχνουν συγκρατημένα αισιόδοξες, θεωρώντας ότι τουλάχιστον έως το 2030 υπάρχει πολλή δουλειά.
Πλέον, όμως, δεν κοιτάζουν μόνον πως θα αναλάβουν νέα έργα ανεξαρτήτου «κόστους» (δηλαδή, απλώς να μεγαλώνει το ανεκτέλεστο με προσφορές που «τις βάζουν μέσα»), αλλά εστιάζουν αφενός στο να υπάρχουν υγιή και διατηρήσιμα περιθώρια κέρδους, αφετέρου να ενισχυθούν χρηματοοικονομικά με το… «βλέμμα στο μέλλον».
Παράλληλα, κάποιοι μεγάλοι όμιλοι, όπως η ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ και η Intrakat, «βλέπουν» ευκαιρίες και σε γειτονικές αγορές, όπως είναι κυρίως η Ρουμανία και δευτερευόντως η Βουλγαρία, εκτιμώντας ότι σε αυτές τις χώρες θα «πέσουν» δισεκατομμύρια τόσο από ευρωπαϊκά «πακέτα», όσο, σε επόμενο στάδιο, και για έργα Παραχώρησης ή ΣΔΙΤ.
Σε κάθε περίπτωση, το μεγαλύτερο ανεκτέλεστο έργων έχει ο όμιλος ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ, άνω των 5 δισ. ευρώ (το 75% αφορά σε ιδιωτικά έργα, ήτοι, ίδιες επενδύσεις και έργα για τρίτους), ενώ σχεδόν 4,9 δισ. ευρώ έχει ο όμιλος Intrakat – ΑΚΤΩΡ μαζί. Περίπου στα 3,4 δισ. ευρώ είναι το ανεκτέλεστο έργων της ΑΒΑΞ, ενώ το ανεκτέλεστο υπόλοιπο έργων της ΜΕΤΚΑ είναι 1 με 1,1 δισ. ευρώ.
