Η υπερθέρμανση που προκαλείται από την ανθρώπινη παρέμβαση στη φύση ήταν η αιτία για 2 στους 3 θανάτους το φετινό καλοκαίρι.
Αυτό αποκαλύπτει πρώιμη ανάλυση της θνησιμότητας σε 854 μεγάλες πόλεις που εκπόνησαν ερευνητές από το Imperial College London, σύμφωνα με την οποία 16.500 θάνατοι προκλήθηκαν από τη ζέστη που προκλήθηκε από τα αέρια του θερμοκηπίου.
Η ταχεία ανάλυση, η οποία βασίζεται σε καθιερωμένες μεθόδους αλλά δεν έχει ακόμη υποβληθεί για αξιολόγηση από ομοτίμους, διαπίστωσε ότι η κλιματική αλλαγή έκανε τις πόλεις κατά μέσο όρο 2,2 βαθμούς Κελσίου θερμότερες, αυξάνοντας σημαντικά τον αριθμό των θανάτων από επικίνδυνα ζεστό καιρό.
«Η αιτιώδης αλυσίδα από την καύση ορυκτών καυσίμων έως την αυξανόμενη θερμότητα και την αυξημένη θνησιμότητα είναι αναμφισβήτητη», σχολίασε η Friederike Otto, κλιματολόγος στο Imperial College London και εκ των συντακτών της έκθεσης. «Αν δεν είχαμε συνεχίσει να καίμε ορυκτά καύσιμα τις τελευταίες δεκαετίες, οι περισσότεροι από τους περίπου 24.400 ανθρώπους στην Ευρώπη δεν θα είχαν πεθάνει αυτό το καλοκαίρι».
Η έρευνα
Οι επιστήμονες χρησιμοποίησαν τοπικές σχέσεις μεταξύ θερμοκρασίας και θανάτου για να μοντελοποιήσουν την υπερβολική θνησιμότητα κατά τους πιο ζεστούς μήνες του έτους και συνέκριναν τα αποτελέσματά τους – τα οποία καλύπτουν πόλεις όπου ζει σχεδόν το ένα τρίτο του ευρωπαϊκού πληθυσμού – με έναν υποθετικό κόσμο χωρίς καμία κλιματική αλλαγή.
Διαπίστωσαν ότι η επιπλέον θερμότητα ήταν υπεύθυνη για περίπου το 68% των εκτιμώμενων θανάτων. Οι ηλικιωμένοι επλήγησαν περισσότερο από τις πολύ υψηλές θερμοκρασίες, σύμφωνα με τη μελέτη, με το 85% των νεκρών να είναι άνω των 65 ετών και το 41% άνω των 85 ετών.
«Η συντριπτική πλειοψηφία των θανάτων από θερμότητα συμβαίνουν σε σπίτια και νοσοκομεία, όπου άτομα με υποκείμενα προβλήματα υγείας ωθούνται στα όριά τους», δήλωσε ο Γαρύφαλλος Κωνσταντινούδης, επιδημιολόγος στο Imperial College London και συν-συγγραφέας της μελέτης. «Αλλά η θερμότητα σπάνια αναφέρεται στα πιστοποιητικά θανάτου».
Ο επιδημιολόγος είπε ότι ο κίνδυνος για τη δημόσια υγεία από τη ζέστη συνέχισε να υποτιμάται, παρά τους κινδύνους.
«Κανείς δεν θα περίμενε από κάποιον να διακινδυνεύσει τη ζωή του εργαζόμενος σε καταρρακτώδη βροχή ή τυφώνες», είπε, μιλώντας στον Guardian. «Ωστόσο, η επικίνδυνη ζέστη εξακολουθεί να αντιμετωπίζεται πολύ αδιάφορα».
Η μάχη της Ευρώπης
Οι πόλεις της Ευρώπης είναι καλύτερα προετοιμασμένες να αντιμετωπίσουν την ακραία ζέστη από ό,τι το 2003, όταν ένα καταστροφικό κύμα καύσωνα σκότωσε 70.000 ανθρώπους, αλλά οι υπηρεσίες έκτακτης ανάγκης αγωνίζονται να συμβαδίσουν με τις αυξανόμενες θερμοκρασίες και τη γήρανση του πληθυσμού.
Οι γιατροί έχουν ζητήσει τοπικά σχέδια δράσης όταν χτυπήσουν τα κύματα καύσωνα, περισσότερους χώρους πρασίνου στις πόλεις – οι οποίες είναι θερμότερες από το αγροτικό περιβάλλον τους – και κλιματισμό για ευάλωτες ομάδες, όπως οι κάτοικοι οίκων ευγηρίας.
Η Madeleine Thomson, ειδικός προσαρμογής στο Wellcome, έναν μη κερδοσκοπικό οργανισμό υγείας, η οποία δεν συμμετείχε στη μελέτη, δήλωσε ότι τα νέα δεδομένα έδειξαν ότι «καμία πόλη στην Ευρώπη δεν είναι άτρωτη» σε θανάτους από ακραία ζέστη.
«Αν δεν δράσουμε τώρα, ο αριθμός των νεκρών θα αυξηθεί», είπε. «Πρέπει να καταργήσουμε επειγόντως τα ορυκτά καύσιμα και να εφαρμόσουμε πολιτικές που προστατεύουν όσους κινδυνεύουν περισσότερο από τους ολοένα και πιο θανατηφόρους καύσωνες».
