Την Τετάρτη 6 Νοεμβρίου παρευρέθηκε κλιμάκιο του ΚΚΕ με επικεφαλής τον Μανώλη Συντυχάκη, μέλος της Επιτροπής Περιοχής Κρήτης και βουλευτή Ηρακλείου του ΚΚΕ, στην εκδήλωση που διοργάνωσε το ΤΕΕ/ΤΑΚ στο Ηράκλειο με θέμα “Τεχνητή Νοημοσύνη, Άνθρωπος, Φύση, Μηχανές”.Maleviziotis.GR internet Radio
Στον χαιρετισμό του ο Μανώλης Συντυχάκης παρέθεσε τα εξής:
«Δεν είναι η πρώτη φορά στην Ιστορία που η ανάπτυξη της επιστήμης και της τεχνολογίας οδήγησε σε θεαματικές αλλαγές στην εργασία και στη ζωή της κοινωνίας. Ας θυμίσουμε τις μεγάλες μεταβολές που έφερε στην παραγωγή, στις μεταφορές, στην επικοινωνία και σε άλλους τομείς η ατμομηχανή, ο ηλεκτρισμός, το τηλέφωνο.
Κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει ότι διανύουμε μια περίοδο που λόγω των νέων σημαντικών τεχνολογικών επιτευγμάτων η ζωή μας θα μπορούσε να γίνει πολύ καλύτερη. Πριν 20 χρόνια φαίνονταν αδύνατες οι σημερινές επιστημονικές και τεχνολογικές επιτυχίες που βοηθούν για παράδειγμα παραπληγικούς να κινηθούν και τυφλούς να αποκαταστήσουν την όρασή τους.
Ρομπότ μπορούν πλέον να συνομιλούν μαζί μας άμεσα στη γλώσσα μας, να αναλαμβάνουν σύνθετες εργασίες, αποστολές σε ατυχήματα μεγάλης έκτασης, σε πυρκαγιές, αντί να κινδυνεύουν άνθρωποι.
Ακόμα και αυτός που δεν διαθέτει ειδικές γνώσεις, μπορεί να αντιληφθεί τη γρήγορη ανάπτυξη της τεχνολογίας. Ο ψηφιακός μετασχηματισμός της οικονομίας έχει ήδη προχωρήσει θεαματικά.
Ακολουθήστε τις ειδήσεις του Maleviziotis.gr στο Google News
Ο ηλεκτρονικός υπολογιστής συνδεδεμένος στο διαδίκτυο είναι μια καθολική μηχανή που αποτελεί ταυτόχρονα μέσο παραγωγής, επικοινωνίας, μόρφωσης, πολιτιστικής δημιουργίας, ιατρικών υπηρεσιών.
Το ίντερνετ των πραγμάτων (Internet of Things) είναι ήδη μια πραγματικότητα. Με το κινητό μας μπορούμε να ενεργοποιήσουμε τις λεγόμενες “έξυπνες συσκευές” του σπιτιού μας, τον κλιματισμό, το ψυγείο, την τηλεόραση, που έχουν αισθητήρες και συνδέονται στο διαδίκτυο.
Τώρα μεταβαίνουμε στο ίντερνετ των σωμάτων (Internet of Bodies), στην άμεση σύνδεση ανθρώπων, διαδικτύου, ρομπότ και γενικότερα των λεγόμενων “έξυπνων μηχανών”.
Αναπτύσσονται τα συστήματα τεχνητής νοημοσύνης που μπορούν να μετασχηματίζουν γρήγορα μεγάλο όγκο δεδομένων, να αυτοεκπαιδεύονται και να εκτελούν σύνθετες εργασίες, λόγω της σύγκλισης μιας σειράς τεχνολογικών επιτευγμάτων όπως του machine learning, του deep learning και των big data. Αναπτύσσονται οι κβαντικοί υπολογιστές, οι υπερ-υπολογιστές.
Όμως την ίδια ώρα βλέπουμε να αυξάνει θεαματικά η απόσταση ανάμεσα στις δυνατότητες να βελτιωθεί ριζικά η ζωή μας και στην κατάσταση που βρισκόμαστε.
Για πολλούς εργαζόμενους τα όρια μεταξύ εργάσιμου και ελεύθερου χρόνου έχουν πλέον χαθεί. Σκέφτονται ακόμα και την ώρα του βραδινού φαγητού πώς θα λύσουν τα προβλήματα της δουλειάς τους, για να προλάβουν τις προθεσμίες, τις deadlines. Το 8ωρο, που είχαν κατακτήσει με τους αγώνες τους οι παππούδες τους, είναι συχνά άπιαστο όνειρο.
Την ίδια στιγμή ένα άλλο μεγάλο μέρος καλείται να επιβιώσει με το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα, στο βάλτο της μόνιμης ανεργίας.
Ο νέος βλέπει τις διαφημίσεις των ομίλων για το έξυπνο σπίτι και σκέφτεται πώς θα πληρώσει τους λογαριασμούς του ρεύματος και του κινητού τηλεφώνου…
Συγγνώμη, αλλά μιλάμε για το ταξικό πρόσημο ανάπτυξης της τεχνολογίας.
Η κυρίαρχη αστική απολογητική προσπαθεί να συγκαλύψει τον μεγάλο ένοχο που εμποδίζει να αξιοποιηθούν αυτές οι τεράστιες τεχνολογικές δυνατότητες προς όφελος της κοινωνικής ευημερίας.
Διάφορες αναλύσεις είτε εμφανίζουν ως κίνδυνο την ίδια την ανάπτυξη της τεχνολογίας είτε την προβάλλουν ως θαυματουργή λύση για τα προβλήματά μας. Έτσι, εμφανίζονται ως υπεύθυνα για την αύξηση της ανεργίας τα ρομπότ και η τεχνητή νοημοσύνη. Πρόκειται για “τεχνολογική ανεργία”, μας λένε.
Και αντίστροφα, βλέπουμε σοβαροφανείς αναλύσεις που εξηγούν ότι ο λόγος που συνεχίζεται το ξεζούμισμα των εργαζομένων και η επίθεση του κεφαλαίου στα εργασιακά δικαιώματα είναι τάχα ότι η είσοδος της τεχνητής νοημοσύνης δεν έχει οδηγήσει σε αύξηση της παραγωγικότητας.
Τόσο η δαιμονοποίηση της τεχνολογίας όσο και η ουτοπική, ντετερμινιστική προσδοκία της κοινωνικής ευημερίας, που θα προκύψει τάχα αυτόματα απ’ την τεχνολογική πρόοδο, αποτελούν τις δύο όψεις της ίδιας ανιστόρητης, εσφαλμένης θεωρητικής προσέγγισης.
Το ζήτημα είναι ποιος και για ποια συμφέροντα καθορίζει τον προσανατολισμό, την ανάπτυξη και την αξιοποίηση της νέας τεχνολογίας. Πίσω απ’ την τεχνητή νοημοσύνη βρίσκονται οι επιλογές της ανθρώπινης νοημοσύνης και τα εκάστοτε ταξικά συμφέροντα που υπηρετεί.
Ήδη απ’ την εποχή της πρώτης βιομηχανικής επανάστασης, ο Μαρξ τεκμηρίωσε το ρόλο των μηχανών για να αυξάνει η παραγωγικότητα και εντατικότητα της εργασίας, να αυξάνει ο βαθμός εκμετάλλευσης και να γίνονται πιο φθηνά τα εμπορεύματα.
Είτε εξετάζουμε την εποχή της ατμομηχανής είτε την εποχή του έξυπνου ρομπότ, η τεχνολογία στον καπιταλισμό ήταν, είναι και θα είναι μέσο αύξησης της εκμετάλλευσης και μέσο ελέγχου, χειραγώγησης και καταστολής του λαού στα χέρια της εξουσίας του κεφαλαίου.
Η μαρξιστική ανάλυση για την πραγματική υπαγωγή της εργασίας στο κεφάλαιο διατηρεί επίσης στο ακέραιο τη σημασία και την επικαιρότητά της.
Το κεφάλαιο καθορίζει τι, πώς και πότε θα παραχθεί. Σήμερα η πραγματικότητα δεν φωνάζει απλά, κραυγάζει. Η κοινωνική παραγωγή περιορίζεται όσο ποτέ από τα δεσμά του κεφαλαίου.
Όλα τα στοιχεία της εργασίας (ο καταμερισμός εργασίας, ο συντονισμός και η συνεργασία των εργαζομένων, η εφαρμογή της επιστημονικής γνώσης, κ.λπ.) καθορίζονται και υπηρετούν το κεφάλαιο. Η παραγωγική δύναμη της κοινωνικοποιημένης εργασίας εντάσσεται στη διαδικασία παραγωγής ως μεταβλητό κεφάλαιο.
Για να συνεχίσουν να αυξάνονται τα κέρδη των ομίλων, πρέπει να συνεχιστεί η αύξηση του βαθμού εκμετάλλευσης, το ξεζούμισμα των εργαζομένων. Πρέπει να επεκταθούν οι ελαστικές εργασιακές σχέσεις, να γίνουν ατελείωτες οι ώρες της δουλειάς μέσα από τη “διευθέτηση του χρόνου εργασίας”.
Πρόσφατη έρευνα της PWC έδειξε ότι η τεχνητή νοημοσύνη θα συνεισφέρει έως το 2030 στην παγκόσμια οικονομία επιπλέον 15 τρισ. δολάρια (περισσότερο απ’ το παρόν ΑΕΠ της Κίνας και της Ινδίας).
Ευτυχώς όμως για τον λαό μας και όλους τους λαούς δεν είναι μοιραίο να ακολουθήσουμε αυτόν τον δρόμο ανάπτυξης που θυσιάζει τις ανάγκες μας στον βωμό του καπιταλιστικού κέρδους.
Υπάρχει διέξοδος: Ο σοσιαλισμός.
Ο σοσιαλισμός, αντίθετα απ’ το σύστημα της εκμετάλλευσης, μπορεί να ξεκλειδώσει, να απελευθερώσει τις δημιουργικές ικανότητες των εργαζομένων, την πρωτοβουλία τους, γιατί τους φέρνει στο προσκήνιο της ιστορικής πορείας προς την κοινωνική απελευθέρωση.
Αλλάζει ο σκοπός της παραγωγής και ο ρόλος των εργαζομένων. Σκοπός της παραγωγής γίνεται πλέον η ικανοποίηση των αναγκών της κοινωνίας που συνεχώς διευρύνονται. Οι εργαζόμενοι, απαλλαγμένοι από τον ζυγό της μισθωτής σκλαβιάς, παίζουν καθημερινά ενεργό ρόλο στη λήψη και στον έλεγχο των αποφάσεων. Περνούν στα χέρια της εργατικής τάξης τα κλειδιά της οικονομίας και το τιμόνι της εξουσίας. Κινητήρια δύναμη της προόδου δεν είναι πλέον ο ανταγωνισμός, αλλά η δύναμη της συλλογικότητας στην εργασία. Δημιουργείται μια ανώτερη οργάνωση της κοινωνίας.
Εδώ βρίσκεται η υπεροχή του κεντρικού σχεδιασμού του σοσιαλισμού. Ο εργαζόμενος δεν αναζητά πλέον δουλειά μέσα στη ζούγκλα της καπιταλιστικής αγοράς.
Δεν σχεδιάζει ο κάθε όμιλος για να αυξήσει τα κέρδη και τα μερίδιά του στην αγορά, ανταγωνιζόμενος τους άλλους ομίλους. Δεν φράζουν οι πατέντες τη διάδοση των επιστημονικών γνώσεων.
Οι νέες δυνατότητες αύξησης της παραγωγικότητας της εργασίας μπορούν να αξιοποιηθούν απ’ την εργατική εξουσία για να αυξηθεί θεαματικά ο ελεύθερος, μη εργάσιμος χρόνος των εργαζομένων. Μπορούν να αξιοποιηθούν για να αναβαθμιστεί το γενικό μορφωτικό επίπεδο και να αναπτυχθεί ολόπλευρα η προσωπικότητα των εργαζομένων μέσα απ’ την καθημερινή ενεργό συμμετοχή τους στη λήψη και στον έλεγχο των αποφάσεων, μέσα απ’ τη δημιουργική εργασία.
Θα αξιοποιηθούν επίσης οι νέες μεγάλες δυνατότητες για την πρόληψη και την αποκατάσταση της υγείας των εργαζομένων, για την πρόληψη και την αντιμετώπιση των εργατικών ατυχημάτων και των επαγγελματικών ασθενειών.
Ο ψηφιακός μετασχηματισμός και η αξιοποίηση των τεχνολογιών τεχνητής νοημοσύνης μπορεί, επομένως, να συμβάλει στη βέλτιστη κατανομή εργαζομένων, μέσων παραγωγής και πρώτων υλών μεταξύ των διαφορετικών κλάδων, ώστε να διασφαλιστεί η αναγκαία αναλογική ανάπτυξη μεταξύ βασικών κλάδων της παραγωγής και μεταξύ των περιφερειών της χώρας. Μπορεί να συμβάλει στην έγκαιρη πρόβλεψη κοινωνικών αναγκών και συγκεκριμένων αναγκών της παραγωγής, ώστε να προσδιοριστούν οι κατάλληλοι στόχοι στην παραγωγή και στην εκπαίδευση, ιδιαίτερα για τον τομέα παραγωγής μέσων παραγωγής και για την επιστημονική έρευνα που αποτελούν τις πρώτες προτεραιότητες.
Μπορεί να συμβάλει στην αναβάθμιση της εφοδιαστικής αλυσίδας διανομής υλικών της παραγωγής και προϊόντων για λαϊκή κατανάλωση. Επίσης σε ζητήματα καταμερισμού δραστηριοτήτων μεταξύ κρατών, εφόσον δημιουργηθεί ομάδα χωρών που θα βαδίσει μαζί στον δρόμο της σοσιαλιστικής οικοδόμησης.
Το σύνολο των νέων δυνατοτήτων που προαναφέραμε μπορεί να διαμορφώσει δυναμική συνεχούς αναβάθμισης του επιστημονικού κεντρικού σχεδιασμού για να ανταποκρίνεται στις κοινωνικές ανάγκες που συνεχώς θα διευρύνονται, στον βαθμό που η εργατική εξουσία κινείται σταθερά και αποφασιστικά για την πλήρη κυριαρχία της κοινωνικής ιδιοκτησίας.
Αυτήν τη μοναδική ελπιδοφόρα διέξοδο για τον λαό και τη νεολαία φωτίζει με το σύγχρονο επαναστατικό του Πρόγραμμα το ΚΚΕ. Προβάλλει ότι ο Σοσιαλισμός είναι η απάντηση για τον 21ο αιώνα.
Με αυτές τις σκέψεις, εύχομαι καλή επιτυχία στην εκδήλωσή σας !»
