Στην εκτέλεση πρωτοκόλλων κατεδάφισης στη Μύκονο τα οποία έχουν τελεσιδικήσει τα προηγούμενα χρόνια προσανατολίζεται η πολιτεία. Τα περισσότερα από αυτά, ωστόσο, δεν αντιστοιχούν σε ιδιαίτερα σοβαρές πολεοδομικές παρανομίες, καθώς κατά τα έτη λειτουργίας της υπηρεσίας δόμησης στο ίδιο το νησί, η δράση της ήταν… μάλλον περιορισμένη.
Με δεδομένο ότι οι υποθέσεις του Principote και του Nammos δεν δείχνουν να προσφέρονται για «άμεση μπουλντόζα», όπως η κυβέρνηση επιθυμούσε, η προσοχή στρέφεται σε παλαιότερες υποθέσεις, που βρίσκονται στα συρτάρια των υπηρεσιών. Οι περιπτώσεις τελεσίδικων πρωτοκόλλων κατεδάφισης στη Μύκονο είναι εντυπωσιακά λίγες, γεγονός που πιθανότατα οφείλεται στην υπολειτουργία της υπηρεσίας δόμησης, όσο αυτή βρισκόταν υπό τον Δήμο Μυκόνου (εδώ και μερικά χρόνια έχει μεταφερθεί στη Σύρο, ενώ ο Δήμος Μυκόνου ζητεί να την αναλάβει και πάλι).
Σύμφωνα με πληροφορίες, όταν το 2018 το υπουργείο Περιβάλλοντος ζήτησε από όλες τις αποκεντρωμένες διοικήσεις να στείλουν στοιχεία για τα τελεσίδικα πρωτόκολλα κατεδάφισης που βρίσκονται προς εκτέλεση στα χέρια τους (προκειμένου να δοθούν πόροι από το Πράσινο Ταμείο για την εκτέλεσή τους), η Αποκεντρωμένη Διοίκηση Αιγαίου κατέθεσε για τη Μύκονο μόλις έξι. Μάλιστα, κανένα από αυτά δεν αφορά παράνομα κτίρια, αλλά σκάλες (προς τη θάλασσα), παράνομες διαμορφώσεις, «γλύστρες» για ιδιωτικά σκάφη και μόλις έναν ξύλινο σκεπαστό χώρο 50 τ.μ. (στην περιοχή Ελιά). Τα πρωτόκολλα αυτά δεν έχουν εκτελεστεί.
Χθες εκδικάστηκε στο Τριμελές Εφετείο Αθηνών το αίτημα του Nammos για «πάγωμα» της διοικητικής διαδικασίας – Ο Δήμος Μυκόνου ζητεί να του επιστραφεί (από τη Σύρο) η υπηρεσία δόμησης.
Αξίζει να σημειωθεί ότι η τελευταία φορά που πραγματοποιήθηκαν κατεδαφίσεις αυθαιρέτων στη Μύκονο ήταν το 2013 και αφορούσαν αυθαίρετες κατασκευές στις περιοχές Φτελιά, Αγιος Στέφανος, Πουλί, Λια και Ορνός. Για το έργο αυτό η Αποκεντρωμένη Διοίκηση Αιγαίου είχε λάβει χρηματοδότηση 73.000 ευρώ από το Πράσινο Ταμείο, ενώ αντίστοιχο ποσό είχε διατεθεί για αυθαίρετα στην Αστυπάλαια και τη Νάξο. Η ίδια αποκεντρωμένη εκτέλεσε μια μικρή εργολαβία κατεδαφίσεων (20.000 ευρώ) σε δασικές περιοχές της Ρόδου το 2016, ενώ είχε εξασφαλίσει χρηματοδότηση 935.000 ευρώ για κατεδαφίσεις αυθαιρέτων σε αιγιαλούς και δάση ξανά στη Ρόδο (421 πρωτόκολλα κατεδάφισης) το 2018.
Ο διαγωνισμός κατακυρώθηκε το 2020, αλλά ο ανάδοχος στη συνέχεια αποσύρθηκε και πριν η Αποκεντρωμένη επαναλάβει τη διαδικασία, επιβλήθηκε από την κυβέρνηση αναστολή κατεδαφίσεων στους αιγιαλούς και τα δάση όλης της χώρας, η οποία τελικά με διαδοχικές παρατάσεις έφθασε τα δύο χρόνια, λήγοντας στο τέλος Μαρτίου 2023. Επομένως ούτε οι κατεδαφίσεις στη Ρόδο πραγματοποιήθηκαν.
Οσον αφορά τη Μύκονο, χθες εκδικάστηκε στο Τριμελές Εφετείο Αθηνών το αίτημα των ιδιοκτητών και μισθωτών του Nammos για «πάγωμα» της διοικητικής διαδικασίας (επιβολής προστίμου κ.λπ.), χωρίς να εκδοθεί απόφαση μέχρι αργά χθες το απόγευμα. Οι άνθρωποι του Nammos ενημέρωσαν, ωστόσο, τη διοίκηση ότι θα προχωρήσουν στην απομάκρυνση τεσσάρων δεξαμενών και δύο κοντέινερ, τα οποία είχαν εγκατασταθεί χωρίς άδεια και οι επιθεωρητές περιβάλλοντος τα συμπεριέλαβαν στο πρωτόκολλο κατεδάφισής τους. Για το διώροφο κτίριο των 500 τ.μ. και το βοηθητικό ισόγειο των 35 τ.μ., η πλευρά του Nammos υποστηρίζει ότι είναι αμφότερα νομιμοποιημένα.
