Όταν δεν πάει ο Μωάμεθ στο βουνό, πάει το βουνό στο Μωάμεθ λέει το ο λαός. Μάλλον όμως το λέει και το Υπουργείο Υποδομών καθώς η αδυναμία εξεύρεσης χρηματοδότησης από τις κλασικές Ευρωπαϊκές πηγές (ΕΣΠΑ, CEF κλπ), για την δρομολόγηση νέων μεγάλων οδικών έργων, οδηγεί στην ενεργοποίηση εκ νέου των μεγάλων παραχωρήσεων των οδικών αξόνων της χώρας με νέο αντικείμενο.
Όπως σας έχει αναφέρει το ypodomes.com το Υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών έχει βάλει μπρος ένα ιδιαίτερα φιλόδοξο στόχο και προσπαθεί να πιάσει με ένα σμπάρο “δυο τριγώνια”. Δηλαδή την αύξηση της χρονικής διάρκειας των παραχωρήσεων με ταυτόχρονη μείωσης της τιμής των διοδίων αλλά και την πρόσθεση νέου φυσικού αντικειμένου.
Αυτό πέρα από την πρακτική σημασία για τους χρήστες των δρόμων (φθηνότερα διόδια, περισσότεροι άξονες) έχει μεγάλη σημασία τόσο για τις κατασκευαστικές που εμπλέκονται σε αυτές τις παραχωρήσεις αλλά και για το Υπουργείο Υποδομών που προσπαθεί με μία κίνηση ματ να φέρει μία νέα γενιά μεγάλων οδικών έργων “δωρεάν” για το Κράτος και να ενταχθούν στην “ομπρέλα” των παραχωρήσεων.
Η λογική είναι απλή και αποτελεσματική και σε πρώτη ματιά κερδίζουν όλοι. Οι χρήστες όπως είπαμε από το διευρυμένο δίκτυο αυτοκινητόδρομων με εμφανώς φθηνότερες διελεύσεις, οι παραχωρησιούχοι που θα έχουν νέο φυσικό αντικείμενο και έργα για τα επόμενα 5 χρόνια και το Υπουργείο Υποδομών που θα έχει κινητοποιήσει χωρίς δημόσιο χρήμα (ή τουλάχιστον με μικρή συνδρομή) μία νέα γενιά οδικών έργων με σημαντικά πολιτικά οφέλη. Έργα σε διάσπαρτες περιοχές της χώρας, ικανοποίηση των φορέων και πολιτών που τα διεκδικούν.
ΤΑ ΕΡΓΑ
Στο Υπουργείο έχει συσταθεί μία ολιγομελής ομάδα υψηλόβαθμων στελεχών του ΥΠΟΜΕ τα οποία έχουν ζητήσει από όλους τους παραχωρησιούχους να καταθέσουν τις προτάσεις τους προκειμένου να υπάρξει μία πρώτη επεξεργασία αλλά και για να δουν την ανταπόκριση εκ μέρους τους. Όπως σας έχουμε ξαναγράψει στο ypodomes τα πιθανά προτεινόμενα προς ένταξη στις παραχωρηήσεις έργα είναι τα εξής:
Πρώτο-πρώτο στη λίστα είναι το έργο επέκτασης της Ιόνιας Οδού Ιωάννινα-Κακαβιά, το οποίο έχει και γεωστρατηγική σημασία καθώς από τη μία φτάνει μέχρι το κυριότερο οδικό πέρασμα ανάμεσα στη χώρα μας και την Αλβανία και δεύτερον είναι τμήμα του Διευρωπαϊκού Άξονα Orient/East Med ως παρακλάδι και τμήμα της Αδριατικής Οδού που ξεκινά από την Τεργέστη και μέσω των Ακτών των κρατών των Δυτικών Βαλκανίων φτάνει στη χώρα μας.
Επίσης η σύνδεση Αγρινίου και Πρέβεζας συμπληρώνουν το παζλ της Ιόνιας. Αντικείμενο για τη Γέφυρα δείχνει να είναι η σύνδεση με τη Ναύπακτο που είναι λίγων χιλιομέτρων.
Για την Ολυμπία και τον Μορέα είναι το επωνομαζόμενο και ως “δαχτυλίδι της Πελοποννήσου” δηλαδή το ορφανό τμήμα Πύργος-Καλό Νερό-Τσακώνα.
Για τη Νέα Οδό (το τμήμα του ΠΑΘΕ από τη Μεταμόρφωση μέχρι τον Μαλιακό) πιθανή δείχνει η παράκαμψη Χαλκίδας και ως έκπληξη θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και μία πιθανή πρόταση για το ακυρωμένο οδικό έργο Ελευσίνα-Θήβα που αποτελεί την ανατολική παράκαμψη Αττικής.
Για την Κεντρική Οδό μία πιθανή πρόταση θα ήταν ο άξονας Λαμία-Καρπενήσι και για τον Αιγαίου η σύνδεση με το λιμάνι του Βόλου.
Όπως σημειώνουνουν πηγές από την πλευρά των παραχωρησιούχων, η αντίδραση δεν είναι αρνητικη αλλά μεγάλο μέρος της ουσίας αυτής της συζήτησης είναι η αντίδραση των χρηματοδοτών των παραχωρήσεων. Το κατά πόσο δηλαδή αύτο το σχέδιο είναι καταρχάς doable και bankable. Σε κοινά Ελληνικά δηλαδή αν τα νέα αυτά έργα “βγαίνουν” ακόμα και αν υπάρξει χρονική παράταση ενώ το θέμα των διοδίων και της τιμής τους είναι προς το παρόν δύσκολο να εκτιμηθεί μιας και είναι συνδυασμός πολλών πραγμάτων.
Όπως όλα δείχνουν είμαστε σε μία έναρξη μιας νέας εποχής οδικών έργων με παραχώρηση η οποία προς το παρόν ζυμώνεται και θα δούμε αρκετές εξελίξεις τους μήνες που έρχονται.
