Τη δημιουργία πάρκων γειτονιάς με μεγάλους κοινόχρηστους χώρους πρασίνου σε κάποιες υποβαθμισμένες περιοχές της Αθήνας προτείνει έρευνα της διαΝΕΟσις, η οποία εκπονήθηκε από πολυμελή ομάδα εμπειρογνωμόνων υπό τον συντονισμό του αρχιτέκτονα και πολεοδόμου Αριστείδη Ρωμανού.
Οι ερευνητές περιγράφουν τον φορέα και το νομικό πλαίσιο που θα επέτρεπαν στοχευμένες και προσεκτικά σχεδιασμένες παρεμβάσεις και αναπλάσεις στον αστικό ιστό, με πεζοδρομήσεις, ενοποιήσεις προϋπαρχόντων ανοιχτών χώρων και σε κάποιες περιπτώσεις απαλλοτριώσεις κτηρίων για τη δημιουργία μικρού και μεσαίου μεγέθους πάρκων που θα αποτελούσαν πολύτιμους πυρήνες αναψυχής και συνάντησης των τοπικών κοινωνιών στις υποβαθμισμένες περιοχές της Αθήνας.
Η έρευνα αναλύει όλες τις πτυχές του θέματος, καταλήγει, μάλιστα, στην ενδεικτική παρουσίαση δύο προτάσεων για τέτοιου τύπου παρεμβάσεις σε συγκεκριμένες γειτονιές στα Κάτω Πατήσια.
Τα πάρκα γειτονιάς είναι κοινόχρηστοι χώροι πρασίνου οι οποίοι εξυπηρετούν κατά κανόνα τις γειτονιές που βρίσκονται μέχρι 400-500 μέτρα μακριά και οι κάτοικοι μπορούν να φτάσουν σε αυτά πεζή.
Είναι κατά κανόνα μικρές εκτάσεις αλλά πολύ μεγαλύτερες από τις συνήθεις μικρές πλατείες του κέντρου, και μπορούν να φιλοξενήσουν ποικίλη βλάστηση και μια σειρά από χρήσιμες δραστηριότητες για τους περίοικους.
Τέτοια πάρκα γειτονιάς, είναι σκόπιμο να φτιαχτούν κυρίως σε υποβαθμισμένες περιοχές της πόλης, όπου η πυκνότητα του πληθυσμού είναι μεγάλη και, επομένως, οι διαθέσιμοι ελεύθεροι δημόσιοι χώροι είναι μικρότεροι.
Οι ερευνητές επισημαίνουν τρεις τρόπους που μπορούν να δημιουργηθούν, σε μια πυκνοδομημένη πόλη: Ο Tύπος Α, όπως τον ονοματίζουν, προκύπτει με την απαλλοτρίωση ενός ολόκληρου οικοδομικού τετραγώνου ή ενός ενιαίου χώρου μεγάλου μεγέθους. Ο Tύπος Β στηρίζεται στις πεζοδρομήσεις ενός ή περισσότερων δρόμων, και τις συμπληρωματικές απαλλοτριώσεις χώρων κατά μήκους του δρόμου (ή των δρόμων) για τη δημιουργία ενός ελεύθερου ενιαίου χώρου. Ο Τύπος Γ, δε, στηρίζεται στην επέκταση και την ενίσχυση υφιστάμενων χώρων πρασίνου. Οι ενδεικτικές προτάσεις στις οποίες καταλήγουν οι ερευνητές χρησιμοποιούν τις δύο πρώτες μεθόδους, αντίστοιχα.
Σε συνεργασία με στελέχη του Δήμου Αθηναίων, οι ερευνητές επικέντρωσαν το ενδιαφέρον τους σε μια ευρύτερη περιοχή του κέντρου της Αθήνας και μελέτησαν διάφορες πιθανές γειτονιές που θα μπορούσαν να φιλοξενήσουν μια τέτοιας κλίμακας ανάπλαση. Έτσι, κατέληξαν σε δύο ενδεικτικές λεπτομερείς προτάσεις.
Η πρώτη πρόταση αφορά στην περιοχή του Σταθμού ΚΤΕΛ Λιοσίων και στη δημιουργία ενός μεγάλου πάρκου περίπου 28 στρεμμάτων στη θέση όπου βρίσκεται σήμερα ο σταθμός, μαζί με την πεζοδρόμηση της πλατιάς οδού Στρατηγού Δαγκλή και λίγων γύρω δρόμων και την ενοποίηση στην όλη έκταση των ελάχιστων κοινόχρηστων περιοχών. Το πάρκο θα εκτείνεται πρακτικά από τη Στρατηγού Καλλάρη στα βόρεια, μέχρι τη Λιοσίων, 430 μέτρα πιο κάτω. Το συνολικό κόστος της παρέμβασης εκτιμάται στα 20-25 εκατ. ευρώ.
Η δεύτερη πρόταση αφορά την πεζοδρόμηση της Ευγενίου Καραβία, μιας οδού μήκους 560 μέτρων, που ενώνει την Πατησίων με την Αχαρνών με ενοποίηση των κοινόχρηστων χώρων. Το πάρκο που θα προέκυπτε θα είχε έκταση περίπου 21 στρέμματα ενώ το συνολικό κόστος της παρέμβασης εκτιμάται στα 12,5-15 εκατ. ευρώ.
