Το 1994 στο Σάντο Στέφανο ντι Σεσάνιο έφθασε από το Μιλάνο ένας νέος επιχειρηματίας σουηδικής καταγωγής, ο Ντανιέλε Κίλγκρεν, ο οποίος μαγεμένος από το μισοερειπωμένο μεσαιωνικό χωριό των 70 κατοίκων έστησε εκεί μια μεγάλη τουριστική επιχείρηση. Οι ρωμαίοι εκδρομείς του Σαββατοκύριακου ανακάλυψαν τις ομορφιές του χωριού, που βρίσκεται μόνο 154 χιλιόμετρα από την ιταλική πρωτεύουσα. Ενας από αυτούς, ο διάσημος τροβαδούρος Λούτσιο Ντάλα, αγόρασε σπίτι εκεί. Οι μόνιμοι κάτοικοι του χωριού διπλασιάστηκαν. Και υπήρχε δουλειά για όλους.
Το 2009 ήρθε όμως ο σεισμός της Ακουίλα για να καταστρέψει δύο ανεκτίμητα στολίδια του χωριού: τον Πύργο των Μεδίκων και την εκκλησία της Madona del Lago. Ξεκίνησαν αμέσως εργασίες αποκατάστασης, αλλά ο φόβος του Εγκέλαδου αποθάρρυνε πολλούς επισκέπτες. Το 2020 είχαν μείνει στο χωριό 115 κάτοικοι, εκ των οποίων οι 41 ήταν άνω των 65 ετών και μόνο 13 κάτω των 20.
Τότε, εν μέσω καραντίνας, ο δήμος του Σάντο Στέφανο ντι Σεσάνιο εγκαινίασε ένα τριετές σχέδιο για την αντιμετώπιση της ερήμωσης του χωριού, επιχορηγώντας με 8.000 ευρώ ετησίως όποιον εγκαθίσταται σε αυτό. Κάθε νεοφυής επιχείρηση που «στήνεται» στο χωριό επιχορηγείται με 20.000 ευρώ. Επίσης, υπάρχει μέριμνα ώστε οι νέοι κάτοικοι του χωριού να βρουν στέγη σε πλήρως ανακαινισμένα και αντισεισμικά παραδοσιακά σπίτια του χωριού «έναντι συμβολικού τιμήματος».
Τις τελευταίες δεκαετίες «τρέχουν» στην Ιταλία πολλά προγράμματα που ξαναδίνουν ζωή σε γραφικά πλην έρημα χωριά, κυρίως στον φτωχό Νότο. Στο Καστιλιόνε ντι Σισίλια, στους πρόποδες της επιβλητικής Αίτνας, διατέθηκαν προς πώληση 900 εγκαταλελειμμένα σπίτια με τίμημα από 1 έως 5.000 ευρώ. Οι αγοραστές επωφελούνται από τις γενναίες φοροαπαλλαγές της ιταλικής κυβέρνησης. Αλλά τη μεγάλη δουλειά στο μείζον ζήτημα των ιδιοκτησιών την κάνουν οι τοπικές αρχές. «Κινούμαστε σε δύο παράλληλες οδούς. Επικοινωνούμε με παλιούς ιδιοκτήτες που ενδιαφέρονται να απαλλαγούν από τα οικογενειακά τους σπίτια και ταυτόχρονα αναζητούμε γι’ αυτά αγοραστές» εξήγησε στο CNN ο δήμαρχος του Καστιλιόνε.
Οι αυξημένες ενεργειακές ανάγκες, ειδικά για τους 38 μικρούς ορεινούς δήμους, προτείνεται να καλυφθούν μέσω εικονικού ενεργειακού συμψηφισμού (Virtual Net Metering), δηλαδή εγχέοντας στο ηλεκτρικό δίκτυο την ενέργεια που παράγουν φωτοβολταϊκά συστήματα και συμψηφίζοντάς την με την κατανάλωση.
Εχει υπολογιστεί ότι η απαιτούμενη ισχύς από φωτοβολταϊκά για την κάλυψη των ενεργειακών αναγκών τους ανέρχεται σε 142,6 MW (κόστος κατασκευής 100 εκατ. ευρώ) εξοικονομώντας για τους καταναλωτές 37,2 εκατ. ευρώ/έτος. Ωστόσο, σε 17 από τους 38 δήμους δεν είναι εφικτό να κατατεθούν άμεσα νέα αιτήματα σύνδεσης φωτοβολταϊκών σταθμών διότι δεν υπάρχουν περιθώρια απορρόφησης ισχύος και θα αναζητηθούν άλλες τεχνικές λύσεις.
