Ταχύ βηματισμό καταγράφουν οι διαδικασίες γύρω από τον ελληνοβουλγαρικό αγωγό, με στόχο έως το Μάιο να έχουν ανακηρυχθεί οι ανάδοχοι των διαγωνισμών προμήθειας των σωλήνων, όσο και κατασκευής του έργου, και γύρω στον Ιούνιο να ξεκινήσουν οι πρώτες εργασίες.
Σε μια συγκυρία αναζωπύρωσης της κινητικότητας στο γεωπολιτικό παιχνίδι της Βαλκανικής, τα όσα συμβαίνουν τελευταίως γύρω από τον IGB, ενισχύουν τις ελπίδες για έναρξη λειτουργίας του ακόμη και μέσα στο πρώτο εξάμηνο του 2020. Την πρόοδο των εργασιών, αναμένεται να πιστοποιήσουν την Δευτέρα, σε συνάντηση στη Σόφια, οι υπ. Ενέργειας των δύο χωρών Γ.Σταθάκης και Τ.Πέτκοβα, ανακοινώνοντας ενδεχομένως ακόμη μικρότερα χρονοδιαγράμματα.
Την εικόνα του ταχύτερου βηματισμού, επιβεβαιώνουν οι προχθεσινές εξελίξεις, όπου προσφορές στο διαγωνισμό για τον σχεδιασμό, την προμήθεια και την κατασκευή του αγωγού, μήκους 182 χλμ και προϋπολογισμού 145 εκατ. ευρώ, υπέβαλαν δύο εκ των πέντε συνολικά ενδιαφερομένων, δηλαδή η J&P AVAX και η κοινοπραξία που απαρτίζεται από την ιταλική Bonatti και δύο βουλγαρικές εταιρείες (DZZD “IGB-2018”). Τώρα σειρά έχει η αξιολόγηση των τεχνικών προτάσεων, και το άνοιγμα των προσφορών, με στόχο να έχει ανακηρυχθεί ανάδοχος μέσα στο Μάιο.
Στο τελικό στάδιο βρίσκεται και ο διαγωνισμός για την προμήθεια των σωλήνων, προϋπολογισμού 60 εκατ ευρώ, όπου ανταγωνίζονται η Σωληνουργεία Κορίνθου με τουρκο-βουλγαρική κοινοπραξία.
Των παραπάνω, είχε προηγηθεί στα τέλη Μαρτίου, η επιλογή του οwner engineer, δηλαδή του project manager, που θα παρακολουθεί και θα εποπτεύει για λογαριασμό των μετόχων, την πορεία του έργου. Νικητής αναδείχθηκε με προσφορά 5,57 εκατ ευρώ, η κοινοπραξία “TIBEI”, την οποία απαρτίζουν οι Tractebel Engineering S.A. (Βέλγιο), Tractebel Engineering SRL (Ιταλία), INTBER GMBH (εγγεγραμμένη στην Αυστρία), Ipsilon Consult OOD (Βουλγαρία) και η Engineering EAD (επίσης Βουλγαρία).
“Έχουμε μεταφέρει σε αμφότερους τους υπουργούς, δηλαδή τους Σταθάκη, Πέτκοβα, ότι οι δύο διαγωνισμοί για τους σωλήνες και την κατασκευή, μπορεί να έχουν ολοκληρωθεί πριν το Πάσχα, προκειμένου μέσα το Μάιο να γίνουν οι αναθέσεις”, αναφέρει στο “Energypress” άνθρωπος που έχει άμεση εικόνα για την πρόοδο του έργου.
Στην κοινοπραξία ICGB, που υλοποιεί το έργο, συμμετέχουν κατά 50% η ΥΑΦΑ ΠΟΣΕΙΔΩΝ (κατά 50% θυγατρική της ΔΕΠΑ) και κατά 50% η Bulgarian Energy Holding (ΒΕΗ). Τους προσεχείς μήνες η ΔΕΠΑ θα πρέπει να καταβάλει ως συμμετοχή, προκειμένου να τρέξουν οι διαδικασίες, ποσό 18 εκατ ευρώ.
Πιστοποίηση, Κώδικας Δικτύου
Σημειωτέον ότι το Μάρτιο, η διευθύνουσα σύμβουλος της κοινοπραξίας ICGB, Τεοντόρα Γκεοργκίεβα, παρουσίασε την πρόοδο του έργου και ανακοίνωσε πως ολοκληρώθηκε με επιτυχία το επόμενο βήμα της διαδικασίας πιστοποίησης ως ανεξάρτητου διαχειριστή συστήματος μεταφοράς. Οπως είχε τονίσει, τέσσερις και πλέον μήνες πριν από την προθεσμία, που έληγε στα τέλη Ιουνίου, η εταιρεία υπέβαλε στις ρυθμιστικές Αρχές της Ελλάδας και της Βουλγαρίας τον Κώδικα Δικτύου του IGB. Ο Κώδικας Δικτύου του έργου αποτελεί σημαντικό στοιχείο του, αφού σε αυτόν περιλαμβάνονται όλοι οι κανόνες και οι διαδικασίες λειτουργίας του συστήματος μεταφοράς αερίου του IGB και λεπτομέρειες σχετικά με τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις του διαχειριστή συστήματος μεταφοράς και των φορτωτών.
Ο IGB μήκους 182 χλμ, εκ των οποίων μόνο τα 31 χλμ εντός της ελληνικής επικράτειας, θα έχει αρχικά προβλεπόμενη μεταφορική ικανότητα έως 3 δισ. κυβικών μέτρων αερίου ετησίως, με δυνατότητα αύξησής τους στα 5 δισ. κυβ. μέτρα, συνδέοντας το ελληνικό σύστημα μεταφοράς φυσικού αερίου από την Κομοτηνή, με το βουλγαρικό, στη Στάρα Ζαγόρα. Αποτελεί τμήμα του λεγόμενου Κάθετου Διαδρόμου, ο οποίος θα δημιουργηθεί με τη διασύνδεση των συστημάτων της Ελλάδας, της Βουλγαρίας, της Ρουμανίας και της Ουγγαρίας.
Μέσω της διασύνδεσης του αγωγού με τον ΤΑΡ και με το ελληνικό σύστημα μεταφοράς, το οποίο διαχειρίζεται ο ΔΕΣΦΑ, επιχειρείται η Βουλγαρία αλλά και η ευρύτερη περιοχή της ΝΑ Ευρώπης, να αποκτήσουν πρόσβαση στο αέριο της Κασπίας και άλλων πηγών, καθώς και σε υγροποιημένο φυσικό αέριο (LNG) μέσω των ελληνικών τερματικών σταθμών. Οι δύο συμφωνίες διασύνδεσης με τον TAP και το ελληνικό σύστημα μεταφοράς έχουν υπογραφεί από πέρυσι, κατά τη διάρκεια της συνεδρίασης της Ομάδας Υψηλού Επιπέδου για τη Συνδεσιμότητα της Κεντρικής και Νοτιοανατολικής Ευρώπης (CESEC).