Το Docville απευθύνθηκε στην αρχιτεκτόνισσα μηχανικό και μέλος της επιστημονικής επιτροπής αρχιτεκτόνων ΤΕΕ για να καταγράψει την άποψή της σχετικά με τη φυσική αντίδραση της ανάκτησης του δημόσιου χώρου και την επιδεικτική κρατική καταστολή
«Μας λέτε να γυρίσουµε στην κανονικότητα, αλλά αυτή η κανονικότητα είναι ακριβώς το πρόβληµα» γράφτηκε πολύ εύγλωττα σε κάποιους τοίχους. Η «στάση» από αυτή την άκριτη ρουτίνα µας επέτρεψε να ξανασκεφτούµε αυτή την κανονικότητα. Την κανονικότητα της εσωστρέφειας, των κλειστών παντζουριών που τώρα άνοιξαν, της πληρωµένης διασκέδασης και των τραπεζοκαθισµάτων παντού (που τώρα και «νοµίµως» επεκτείνονται ακόµη περισσότερο στο όνοµα της ασφάλειας), της βοής και της µόλυνσης των αυτοκινήτων. Θυµηθήκαµε λοιπόν πως υπάρχει ένας χώρος που κάποτε µας ανήκε και τον επαναδιεκδικήσαµε (µένει να δούµε για πόσο).
Απέναντι σε αυτήν τη φυσική αντίδραση ανάκτησης του δηµόσιου χώρου η κυβέρνηση µε αρωγό τα συστηµικά ΜΜΕ αντέδρασε µε άγρια και επιδεικτική καταστολή. Στην Αγία Παρασκευή, την Κυψέλη, την πλατεία Καλλιθέας στη Θεσσαλονίκη η βίαιη επίθεση των ΜΑΤ είχε διπλή στόχευση: αφενός να διαµηνύσει ότι ο δηµόσιος χώρος είναι υπό κρατικό έλεγχο και µπορεί να «διατίθεται» µε κάποιες προϋποθέσεις, αφετέρου επιδίωξε να στιγµατίσει ως υπεύθυνους της όποιας αποτυχίας στην άρση του lockdown τους «συνωστισµένους» νέους και νέες. Ετσι εύκολα θα αποµάκρυνε από τον δηµόσιο λόγο τους προβληµατισµούς για τη λειτουργία των σχολείων και για την εναγώνια προσπάθεια να επανακάµψει η τουριστική κίνηση.