Μας λένε τελικά ότι τους δίνουμε αξιοπρέπεια. Και αυτό που μένει ως σκοπός μας είναι να αλλάξουμε τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζεται μια μειονότητα. Βοηθήστε μας λοιπόν να δημιουργήσουμε κύματα, να αναταράξουμε τον κόσμο!». Το success story του 38χρονου αποφοίτου του Τμήματος Μηχανολόγων και Αεροναυπηγών Μηχανικών του Πανεπιστημίου Πατρών γεννήθηκε σε μια πατρινή καφετέρια και έχει αφετηρία τις αμμουδιές της Αχαΐας. Με το ξέσπασμα της κρίσης το 2009, ως μεταπτυχιακός φοιτητής άρχισε να αναζητεί χειροπιαστή απάντηση στο αίτημα που του είχε απευθύνει ο τότε αντινομάρχης, χρήστης αναπηρικού αμαξιδίου, Γεράσιμος Φεσσιάν: «Θέλω να μπαίνω στο νερό χωρίς βοήθεια…».
Το 2010 τα πρώτα Seatrac είχαν ήδη τοποθετηθεί στις πλαζ Αγίου Βασιλείου, Ρίου και Ακολης Αιγίου: «Ηταν το αποτέλεσμα της συνεργασίας μου με τον φίλο Γιώργο Σωτηριάδη και της καθοδήγησης του καθηγητή Βασίλη Κωστόπουλου. Εκείνος – θυμάμαι – μας έλεγε ότι είναι δείγμα πολιτισμού το ενδιαφέρον μιας κοινωνίας για ανθρώπους που αντιμετωπίζουν δυσκολίες. Το 2012 ιδρύσαμε την Tobea, εταιρεία-τεχνοβλαστό του πανεπιστημίου, που σημαίνει ότι για κάθε μηχάνημα που πωλείται το ίδρυμα λαμβάνει έσοδα». Ο μηχανισμός Seatrac τροφοδοτείται από ηλιακό πάνελ, αποτελείται από ράγες στις οποίες κινείται το ειδικά διαμορφωμένο κάθισμα και ο χρήστης μεταφέρεται από την παραλία στη θάλασσα (και αντίστροφα) πατώντας απλώς ένα κουμπί στο τηλεχειριστήριο. Είναι ήδη εγκατεστημένος σε 61 παραλίες σε Ελλάδα, Κύπρο και Ιταλία, ενώ μόνο το καλοκαίρι του 2017 έγιναν 13.229 χρήσεις.
«Δεν θέλαμε να μείνουμε στη δημιουργία του “τέλειου μηχανήματος”. Γιατί ζητούμενα είναι η αξιοπρέπεια και η απόλαυση. Θέλουμε να χτίσουμε όλη την εμπειρία για αυτούς τους ανθρώπους, προσφέροντας μια αλυσίδα προσβασιμότητας στην παραλία» τονίζει ο 38χρονος.
Η εταιρεία του μετρά αντίστροφα για την εμφάνισή της στον διαγωνισμό, ελπίζοντας στη νίκη προκειμένου να παραχθούν φθηνότερα και περισσότερα Seatrac. Στα τέλη Μαΐου θα αναμετρηθούν συνολικά 27 εταιρείες από Ευρώπη αλλά και από Αμερική, Αργεντινή, Βραζιλία, Χιλή, Νότιο Αφρική, Ταϊλάνδη, Μαλαισία, Κίνα, Ιαπωνία και Μεξικό: «Θα ξεχώριζα τη γερμανική αποστολή, μια εταιρεία που φτιάχνει πιάτα μιας χρήσης από πεσμένα φύλλα! Είναι μια πρόταση οικολογική, κοινωνική, δίνει θέσεις εργασίας, έχει κέρδος και ήδη βρίσκεται στην αγορά».
Η εξέλιξη της εταιρείας