Για πολλούς ελεύθερους επαγγελματίες ο τεκμαρτός τρόπος φορολόγησης ουσιαστικά έρχεται να απομειώσει το όποιο όφελος από την κατάργηση του Τέλους Επιτηδεύματος.
Ένας από τους βασικούς μνημονιακούς φόρους, το Τέλος Επιτηδεύματος, που αφορούσε περισσότερους από 750.000 επαγγελματίες, αυτοαπασχολούμενους και εργαζόμενους με μπλοκάκια καταργείται, ως απότοκο και της μείωσης της φοροδιαφυγής ένεκα ηλεκτρονικών πληρωμών, αλλά και της εφαρμογής του τεκμαρτού τρόπου φορολόγησης των ελεύθερων επαγγελματιών.
Το όφελος στην “τσέπη”, με βάση το ΥΠΕΘΟ, από την κατάργηση του Τέλους Επιτηδεύματος, κυμαίνεται από 325 έως και πάνω από 500 ευρώ το χρόνο, αν και βέβαια, για πολλούς ελεύθερους επαγγελματίες ο τεκμαρτός τρόπος φορολόγησης ουσιαστικά “αντικαθιστά” το Τέλος και εξανεμίζει το όποιο όφελος.
Πάντως, το Τέλος Επιτηδεύματος παραμένει για τις επιχειρήσεις τουλάχιστον μέχρι το 2026, με τα σχετικά ποσά να κυμαίνονται από 400 έως 1.000 ευρώ, ανάλογα με το είδος της εταιρείας και την έδρα της δραστηριότητάς τους. Η επιβάρυνση είναι ακόμη μεγαλύτερη για τις επιχειρήσεις που διαθέτουν υποκαταστήματα.
Αναλυτικά, σύμφωνα με τη ρύθμιση του φορολογικού νομοσχεδίου, η εικόνα για Τέλος Επιτηδεύματος διαμορφώνεται ως εξής:
- τα νομικά πρόσωπα και νομικές οντότητες, κερδοσκοπικού χαρακτήρα, που έχουν την έδρα τους σε τουριστικούς τόπους και σε πόλεις ή χωριά με πληθυσμό έως 200.000 κατοίκους υποχρεούνται σε καταβολή ετήσιου τέλους επιτηδεύματος ύψους 800 ευρώ ετησίως ενώ τα νομικά πρόσωπα και νομικές οντότητες, κερδοσκοπικού χαρακτήρα, που έχουν την έδρα τους σε πόλεις με πληθυσμό πάνω από 200.000 κατοίκους καταβάλουν 1.000 ευρώ ετησίως. Επιπρόσθετα για κάθε υποκατάστημα που συστήνεται από νομικό πρόσωπο ή νομική οντότητα το τέλος ανέρχεται σε 600 ευρώ ετησίως και για κάθε υποκατάστημα που συστήνεται από αστική μη κερδοσκοπική εταιρεία σε 300 ευρώ ετησίως. Ως υποκατάστημα νοείται κάθε επαγγελματική εγκατάσταση του νομικού προσώπου ή της νομικής οντότητας στην ημεδαπή, εκτός της έδρας της επιχείρησης, στην οποία ενεργείται παραγωγική ή συναλλακτική δραστηριότητα. Δεν λογίζονται ως υποκαταστήματα, για την επιβολή του τέλους επιτηδεύματος, οι προσωρινοί εκθεσιακοί χώροι και οι πρόσκαιρες επαγγελματικές εγκαταστάσεις, που λειτουργούν για χρονικό διάστημα μέχρι 30 ημέρες, οι επαγγελματικές εγκαταστάσεις που στεγάζονται σε διαφορετικούς ορόφους, συνεχόμενους ή μη, του ίδιου κτιριακού συγκροτήματος, οι εγκαταστάσεις τουριστικών καταλυμάτων εντός παραδοσιακών κτισμάτων που λειτουργούν σε ξεχωριστά κτίρια, αλλά με ενιαία άδεια λειτουργίας, η οποία εντάσσεται ως ενιαία εγκατάσταση στην ίδια τουριστική μονάδα, καθώς και οι αγροτικές εκμεταλλεύσεις.
- οι αστικές μη κερδοσκοπικές εταιρείες που έχουν την έδρα τους σε τουριστικούς τόπους και σε πόλεις ή χωριά με πληθυσμό έως 200.000 κατοίκους καταβάλλουν τέλος ύψους 400 ευρώ ετησίως ενώ για όσες έχουν την έδρα τους σε πόλεις με πληθυσμό πάνω από 200.000 κατοίκους το ποσό ανέρχεται σε 500 ευρώ ετησίως
- σε περίπτωση διακοπής της δραστηριότητας ή αδράνειας κατά τη διάρκεια του φορολογικού έτους, το τέλος επιτηδεύματος περιορίζεται ανάλογα με τους μήνες λειτουργίας της επιχείρησης ενώ χρονικό διάστημα μεγαλύτερο των 15 ημερών λογίζεται ως μήνας.
Παράλληλα, από το Τέλος απαλλάσσονται οι ακόλουθες κατηγορίες:
-Νομικά πρόσωπα και νομικές οντότητες, που αυξάνουν κατά 3/12 τουλάχιστον τον μέσο αριθμό εργαζομένων με σχέση εργασίας πλήρους απασχόλησης σε ένα έτος, σε σχέση με το προηγούμενο έτος υπό την προϋπόθεση ότι τα ακαθάριστα έσοδά τους κατά το φορολογικό έτος για το οποίο χορηγείται η εξαίρεση δεν υπερβαίνουν τα 2 εκ. ευρώ.
- οι αγροτικοί συνεταιρισμοί
- οι σχολικοί συνεταιρισμοί
- οι Φορείς Κοινωνικής και Αλληλέγγυας Οικονομίας με τη μορφή Κοινωνικής Συνεταιριστικής Επιχείρησης ή Συνεταιρισμού Εργαζομένων
- τα νομικά πρόσωπα και οι νομικές οντότητες που βρίσκονται σε εκκαθάριση, πτώχευση ή αδράνεια
- τα νομικά πρόσωπα και οι νομικές οντότητες που ασκούν τη δραστηριότητά τους σε χωριά με πληθυσμό έως 500 κατοίκους και σε νησιά κάτω από 3.100 κατοίκους, εκτός εάν πρόκειται για τουριστικούς τόπους.
