Η Κίνα έσπασε αυτό το διάστημα ένα ακόμη παγκόσμιο ρεκόρ, εγκαινιάζοντας το ψηλότερο φράγμα υδροηλεκτρικής ενέργειας με αντλησιοταμίευση στον κόσμο, ύψους 182,3 μέτρων, στην πόλη Τζουρόνγκ, της επαρχίας Τζιανγκσού. Σύμφωνα με ανάρτηση του International Hydropower Association στο LinkedIn, το νέο έργο, με εγκατεστημένη ισχύ 1,35 GW, αποθηκεύει ηλεκτρική ενέργεια όταν δεν υπάρχει πολλή ζήτηση και πέφτει η τιμή της και την απελευθερώνει όταν η ζήτηση αυξάνεται, συμβάλλοντας στην σταθεροποίηση του δικτύου και στην αυξημένη χρήση ανανεώσιμων πηγών ενέργειας σε όλο το δέλτα του ποταμού Γιανγκτσέ.
Η υδροηλεκτρική ενέργεια έχει μεγάλες προοπτικές σε παγκόσμιο επίπεδο για ανάπτυξη νέων έργων που θα αναλάβουν, μαζί με τα υφιστάμενα, να σηκώσουν ένα μέρος του «βάρους» της πράσινης μετάβασης. Αυτήν την άποψη εξέφρασε πρόσφατα και ο επικεφαλής του Διεθνούς Οργανισμού Ενέργειας, Φατίχ Μπιρόλ, σε άρθρο που δημοσίευσε στο LinkedIn. Σύμφωνα με τον Φατίχ Μπιρόλ, η υδροηλεκτρική ενέργεια αποτελεί μέχρι και σήμερα έναν «ξεχασμένο γίγαντα», που θα μπορούσε να συμβάλει σε πολύ μεγάλο βαθμό στη μακρά πορεία της παγκόσμιας ενεργειακής μετάβασης, αφού προσφέρει σταθερά παραγόμενη ενέργεια πολύ χαμηλών εκπομπών, αλλά και μεγάλη ενεργειακή ευελιξία.
Συγκεκριμένα, η υδροηλεκτρική παραγωγή μπορεί να αυξάνεται και να μειώνεται σχετικά εύκολα και γρήγορα, ανάλογα με τις ανάγκες, ενώ μπορεί να συμβάλει τα μέγιστα και στην αποθήκευση ενέργειας, μέσω της αντλησιοταμίευσης, προσφέροντας ευελιξία στα ενεργειακά συστήματα των κρατών. Παρά αυτά τα πλεονεκτήματα, οι περιβαλλοντικές προκλήσεις κατά την κατασκευή των υδροηλεκτρικών μονάδων, οι αδειοδοτικές δυσκολίες και η κλιματική αλλαγή, που επηρεάζει τα αποθέματα νερού, αποτελούν σημαντικές προκλήσεις για νέα υδροηλεκτρικά έργα.
Υδροηλεκτρική ενέργεια: Ένας ξεχασμένος γίγαντας
Όπως αναφέρει ο Μπιρόλ, «πριν από τέσσερα χρόνια, ο Διεθνής Οργανισμός Ενέργειας (IEA) δημοσίευσε μια σημαντική έκθεση για την υδροηλεκτρική ενέργεια. Στην έκθεση σημειωνόταν ότι η υδροηλεκτρική ενέργεια συχνά παραμελείται στις συζητήσεις για την ενέργεια, παρά τον τεράστιο ρόλο της στα ηλεκτρικά συστήματα παγκοσμίως. Τότε, την είχα περιγράψει ως “τον ξεχασμένο γίγαντα” της ηλεκτρικής ενέργειας. Δυστυχώς, αυτό εξακολουθεί να ισχύει και σήμερα. Η υδροηλεκτρική ενέργεια αποτελεί την τρίτη μεγαλύτερη πηγή παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας παγκοσμίως, μετά τον άνθρακα και το φυσικό αέριο. Πέρυσι, παρήγαγε περίπου 4.500 τεραβατώρες ηλεκτρισμού, δηλαδή το 14% του παγκόσμιου συνόλου. Αυτό αντιστοιχεί περίπου στην ποσότητα ηλεκτρικής ενέργειας που παρήχθη παγκοσμίως από την ηλιακή και την αιολική ενέργεια μαζί, και είναι κατά 50% περισσότερη από την ηλεκτρική ενέργεια που παρήχθη από πυρηνικά εργοστάσια».
Όπως επισημαίνει, «η ζήτηση για ηλεκτρισμό αναμένεται να αυξηθεί πολύ ταχύτερα από τη συνολική ζήτηση ενέργειας τα επόμενα χρόνια, σηματοδοτώντας την έναρξη μιας νέας “Εποχής του Ηλεκτρισμού”. Η υδροηλεκτρική ενέργεια μπορεί να συμβάλει στην κάλυψη αυτής της αυξανόμενης κατανάλωσης ηλεκτρισμού καθώς αυξάνονται οι πληθυσμοί και οι οικονομίες, προχωρά ο εξηλεκτρισμός και επενδύσεις κατευθύνονται σε ψηφιακές υποδομές όπως τα κέντρα δεδομένων».
Ο επικεφαλής του IEA σημειώνει πως αν και σε ανεπτυγμένες οικονομίες η υδροηλεκτρική ενέργεια αξιοποιείται εδώ και πολλές δεκαετίες, εντούτοις τα υδροηλεκτρικά εργοστάσια είναι σε μεγάλο βαθμό απαρχαιωμένα και χρειάζονται ενίσχυση, ενώ σε αναπτυσσόμενα κράτη υπάρχουν μεγάλα περιθώρια για ανάπτυξη έργων.
Τονίζει πως «οι κυβερνήσεις πρέπει να κάνουν τη χρηματοδότηση πιο προσβάσιμη και οικονομικά συμφέρουσα, ώστε να εκσυγχρονιστούν τα παλαιότερα εργοστάσια και να δοθεί η δυνατότητα σε αναπτυσσόμενες χώρες να κατασκευάσουν νέα. Πρέπει επίσης να διασφαλιστούν ομαλές διαδικασίες αδειοδότησης ώστε να αποφευχθούν καθυστερήσεις στις κατασκευές. Οι χώρες χρειάζεται να επενδύσουν στη θωράκιση των υδροηλεκτρικών υποδομών απέναντι στις μεταβαλλόμενες βροχοπτώσεις που προκαλεί η κλιματική αλλαγή. Και σε κάθε περίπτωση, απαιτούνται ισχυρά πρότυπα βιωσιμότητας και μέτρα ώστε τα έργα να έχουν κοινωνική αποδοχή». «Αυτές οι ενέργειες μπορούν να γίνουν τώρα. Και ελπίζω ότι σε τέσσερα χρόνια από σήμερα, η υδροηλεκτρική ενέργεια δεν θα είναι πια ο ξεχασμένος γίγαντας», καταλήγει.
