Άγνωστη παραμένει, τουλάχιστον με τα μέχρι τώρα δεδομένα, η «τύχη» ενός μεγάλου έργου που προχωρούσε μέσω σύμβασης παραχώρησης, αξίας ίσως και άνω των 400 – 500 εκατ. ευρώ. Ο λόγος για την περίφημη υποθαλάσσια οδική Ζεύξη Σαλαμίνας – Περάματος που «σέρνεται» εδώ και πολλά χρόνια και παραμένει προς το παρόν στα αζήτητα, αν και κατά καιρούς από το υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών πήγαζε η εκτίμηση ότι παραμένει στην ατζέντα.
Θεωρητικά, στο τελικό στάδιο του διαγωνισμού είχαν φτάσει οι Μυτιληναίος, ΤΕΡΝΑ και Vinci Concessions – Vinci Highways – ΑΚΤΩΡ Παραχωρήσεις, που είχαν προσέλθει και στην φάση εκδήλωσης ενδιαφέροντος το μακρινό –προς τα πίσω– 2016.
Μόνο τις προηγούμενες ημέρες το υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών δημοσίευσε στη «Διαύγεια» αποφάσεις για λύση της σύμβασης παροχής νομικών υπηρεσιών αλλά και για παράταση της προθεσμίας περαίωσης, έως τον Μάρτιο του 2025, της σύμβασης παροχής υπηρεσιών συμβούλου «ΟBERMEYER ΕΛΛΑΣ» για την υποβοήθηση της Αναθέτουσας Αρχής (Διεύθυνση Συγκοινωνιακών Υποδομών με Σύμβαση Παραχώρησης) σε θέματα γεωτεχνικής υποδομής για την ωρίμανση προς δημοπράτηση καθώς και για την διεξαγωγή της διαγωνιστικής διαδικασίας, στο πλαίσιο των διαδικασιών για την ανάθεση της Σύμβασης Παραχώρησης «ΜΕΛΕΤΗ, ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ, ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗ, ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ, ΣΥΝΤΗΡΗΣΗ & ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ ΤΗΣ ΥΠΟΘΑΛΑΣΣΙΑΣ ΟΔΙΚΗΣ ΖΕΥΞΗΣ ΝΗΣΟΥ ΣΑΛΑΜΙΝΑΣ». Όπως σημειώνεται μάλιστα, δεν υπάρχει πρόοδος στις διαδικασίες του διαγωνισμού και οι υπηρεσίες του Νομικού Συμβούλου είναι συνδεδεμένες με την εξέλιξή του, οπότε, φαίνεται ότι για την ώρα… δεν χρειάζονται.
Περιβαλλοντικά και άλλου είδους προβλήματα
Βέβαια, δεν χρειαζόταν και να «βγούνε» αυτές οι αποφάσεις για να γίνει κατανοητό ότι δεν υπάρχει πρόοδος στον διαγωνισμό αυτόν. Ο οποίος, εξαρχής είχε αντιμετωπίσει τις αντιδράσεις τοπικών φορέων, επαγγελματικών ομάδων (υπήρξαν ενστάσεις και αντιδράσεις από πλοιοκτήτες) που δραστηριοποιούνται στην περιοχή και θα δέχονταν «πλήγμα» από την οδική σύνδεση Σαλαμίνας και Περάματος, απαιτούνται γνωμοδοτήσεις (δάση, αρχαία, περιφερειακό συμβούλιο κ.α.), υπήρχαν ζητήματα περιβαλλοντικής φύσης που τότε, υποτίθεται, καλούνταν να δει και να διευθετήσει το ΥΠΕΝ. Αξίζει να υπενθυμίσουμε ότι το θέμα της περιβαλλοντικής άδειας αποτέλεσε πεδίο διαβούλευσης, ζυμώσεων και αντιπαραθέσεων με τοπικούς φορείς που ζητούσαν προσαρμογές και αλλαγές.
Ποιο είναι το έργο
Να σημειωθεί ότι ο διαγωνισμός για την υποθαλάσσια σήραγγα Σαλαμίνας-Περάματος αφορά σε σύμβαση παραχώρησης για 35 χρόνια, εκ των οποίων 4-5 έτη σχετίζονται με την κατασκευαστική περίοδο. Το κόστος του έργου εκτιμάται σε περίπου 400-500 εκατ. ευρώ. Στην εκδήλωση ενδιαφέροντος που πραγματοποιήθηκε το 2016 προσήλθαν τρία σχήματα, ειδικότερα οι Μυτιληναίος, ΤΕΡΝΑ και Vinci Concessions – Vinci Highways – ΑΚΤΩΡ Παραχωρήσεις. Πρόκειται για ένα έργο ιδιαίτερα περίπλοκο τεχνικά, το οποίο διακρίνεται σε τμήματα. Βάσει παλιότερων μελετών και πληροφοριών, πρώτο μέρος είναι το οδικό τμήμα σύνδεσης του Α/Κ Περάματος με τη Λεωφόρο Σχιστού, ώστε να παρακάμπτεται ο Δήμος Περάματος, μήκους περίπου 4,5 χλμ. με 1,7 χλμ. σήραγγα. Η όδευσή του ξεκινάει από την υπάρχουσα Λεωφόρο Σχιστού – Σκαραμαγκά, με την οποία συνδέεται με ανισόπεδο κόμβο και οδεύει εντός της περιοχής του Ναυτικού Οχυρού Σκαραμαγκά και μέχρι την περιοχή του Περάματος. Το δεύτερο τμήμα είναι η υποθαλάσσια ζεύξη με οδική σήραγγα, μήκους 1 χλμ. από Πέραμα μέχρι το νησί του Αγίου Γεωργίου κι εν συνεχεία, ακολουθεί το οδικό τμήμα από το νησί του Αγίου Γεωργίου μέχρι το νησί της Σαλαμίνας και τις οδικές συνδέσεις με την πόλη της Σαλαμίνας για την καθοδήγηση της εξερχόμενης, από την υποθαλάσσια σήραγγα, κυκλοφορίας. Το έργο θα έφερνε μείωση του χρόνου ταξιδιού στα 5 λεπτά, από τα 20 λεπτά που απαιτούνται σήμερα μαζί με την επιβίβαση/αποβίβαση στο ferry boat.
Άλλαξαν οι προτεραιότητες;
Στο υπουργείο Υποδομών θεωρούσαν παλιότερα ότι το έργο αυτό είναι εξαιρετικά σημαντικό, γιατί θα αναβαθμίσει όλη τη Δυτική Αττική και κυρίως, την ευρύτερη περιοχή του Περάματος, αλλά και της Σαλαμίνας, ότι θα συμβάλει στην αποσυμφόρηση σε μεγάλο βαθμό του Περάματος και από την άλλη θα αναβαθμίσει την ίδια τη νήσο της Σαλαμίνας, καλύπτοντας με ταχύτητα και ασφάλεια τις χιλιάδες καθημερινές μετακινήσεις από και προς αυτήν.
Ωστόσο, έκτοτε άλλαξαν οι συνθήκες και οι προτεραιότητες. Οι κατασκευαστικοί όμιλοι έχουν «χτίσει» συνολικά χαρτοφυλάκιο έργων άνω των 15-16 δις ευρώ (ανεκτέλεστα των ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ, ΑΒΑΞ, Intrakat – ΑΚΤΩΡ, ΜΕΤΚΑ), έχουν ως βασικό τους μέλημα την προώθηση των έργων που έχουν αναλάβει ή την διεκδίκηση projects που φαντάζουν ως ωριμότερα ή πιο επωφελή, ενώ και από το υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών τα τελευταία χρόνια επικρατεί… σιγή ασυρμάτου για το εν λόγω έργο. Άλλωστε, είναι προφανές ότι υπάρχει γενικότερα «κενό χρηματοδότησης», στο υπουργείο κάνουν «αγώνα δρόμου» για να εξασφαλίσουν πόρους για έργα που θεωρούνται αναγκαία αλλά και για τις νέες υποδομές που «βγήκαν στον αφρό» (ζημίες από κακοκαιρίες κ.α.), κατά συνέπεια, το εν λόγω έργο είχε «μπει στον πάγο». Μέχρι είτε να «ξεπαγώσει», είτε να «βυθιστεί στα νερά» του Σαρωνικού, όπως συνέβη και με την άλλη περίφημη υποθαλάσσια Αρτηρία Θεσσαλονίκης (αυτή στα «νερά» του Θερμαϊκού, όπου πάντως είχαμε ανάδοχο, τις ΑΚΤΩΡ Παραχωρήσεις – Archirodon, που θα πάρουν και αποζημιώσεις δεκάδων εκατ. ευρώ).
