Η έκδοση Προεδρικού Διατάγματος που θα καθορίζει τις χρήσεις Γης είναι η τελευταία εκκρεμότητα για την ολοκλήρωση της παραχώρησης των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά στον εφοπλιστή Γιώργο Προκοπίου.
Σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες, αυτό που απομένει κυρίως είναι αν στο Προεδρικό Διάταγμα θα περιλαμβάνει εγκατάσταση δεξαμενών φυσικού αερίου ή ακόμα και εργοστάσιο παραγωγής φυσικού αερίου.
Βέβαια, σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο, θα υπάρξουν νέες αντιδράσεις από το Δήμο Χαϊδαρίου και όπως διαφαίνεται και από τις προθέσεις του δημάρχου, Ευάγγελου Ντηνιακού, είναι “αιτία πολέμου” και συνέχιση των δικαστικών αγώνων με ό,τι σημαίνει αυτό.
Υπάρχει, ωστόσο, σε εκκρεμότητα και το θέμα των εργαζομένων και της καταβολής των δεδουλευμένων τους από τον προηγούμενο επενδυτή και το θέμα της απασχόλησης τους απο τον νέο επενδυτή.
Υπενθυμίζεται ότι ο Γιώργος Προκοπίου με την εταιρεία του MILINA ENTERPRISES COMPANY LIMITED, έχει προσφέρει το ποσό των 37.316.041 ευρώ στον διαγωνισμό που διενεργήθηκε.
Επισημαίνεται επίσης ότι με νομοθετική ρύθμιση που έγινε μετά τον διαγωνισμό, έχουν διευθετηθεί αρκετά θέματα, όπως είναι:
– Η υπαγωγή του επενδυτικού σχεδίου για την αξιοποίηση των Ναυπηγείων στο καθεστώς ταχείας αδειοδότησης του ν. 4864/2021 περί στρατηγικών επενδύσεων.
– Στην πρόβλεψη για εκπόνηση Σχεδίου Ολοκληρωμένης Ανάπτυξης των Ναυπηγείων με τη μορφή προεδρικού διατάγματος, στο οποίο θα αποτυπώνεται ο συνολικός χωροταξικός και περιβαλλοντικός σχεδιασμός της επένδυσης για την εκ νέου λειτουργία των Ναυπηγείων.
– Η εξειδίκευση με κοινή υπουργική απόφαση των ειδικότερων όρων εφαρμογής του Σχεδίου Ολοκληρωμένης Ανάπτυξης των Ναυπηγείων και ο καθορισμός για τη διαδικασία για τα απαραίτητα δικαιολογητικά.
– Πρόβλεψη για υπαγωγή των αυθαιρέτων κτιρίων, κατασκευών και χρήσεων γης εντός της έκτασης των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά στις διατάξεις περί τακτοποίησης και κατεδάφισης του ν. 4495/2017. Για όσες αυθαίρετες κατασκευές και χρήσεις υφίσταντο επί ακινήτων που βρίσκονταν στην κυριότητα της Εταιρείας Ακινήτων του Δημοσίου (ΕΤ.Α.Δ.) Α.Ε. έως τη μεταβίβασή τους στον φορέα υλοποίησης της επένδυσης είναι δυνατή η υπαγωγή τους στις διατάξεις του ν. 4495/2017, χωρίς την καταβολή παραβόλου και ενιαίου ειδικού προστίμου. Επίσης, καθορίζεται το πλαίσιο για την εκτέλεση όλων των οικοδομικών εργασιών εντός των Ναυπηγείων (διαδικασία έκδοσης οικοδομικών αδειών, αρμόδια όργανα για τα επιμέρους στάδια της διαδικασίας κλπ.).
– Πρόβλεψη για χρονική προτεραιότητα έκδοσης όλων των αναγκαίων για την υλοποίηση της επένδυσης διοικητικών πράξεων, η υποβολή στην αρμόδια Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας (Ρ.Α.Ε.) ολοκληρωμένου σχεδίου ενεργειακής ανασυγκρότησης των Ναυπηγείων, η δυνατότητα του φορέα υλοποίησης της επένδυσης για την επίσπευση των διαδικασιών αναγκαστικής απαλλοτρίωσης.
– Υπαγωγή των τυχόν διαφορών από την υλοποίηση του επενδυτικού σχεδίου για τη λειτουργία των Ναυπηγείων, στη δικαιοδοσία του Συμβουλίου της Επικρατείας και η δυνατότητα υπαγωγής σε διεθνή επενδυτική διαιτησία κάθε διαφοράς με το Ελληνικό Δημόσιο.
Η πρόσφατη απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας
ΣτΕ Ολομ. 2375/2022 και 2376/2022
Πρόεδρος: Δ. Σκαλτσούνης, Πρόεδρος ΣτΕ
Εισηγητής: Α. Γαλενιανού-Χαλκιαδάκη, Σύμβουλος Επικρατείας
Πώληση τμημάτων της εκτάσεως των ναυπηγείων Σκαραμαγκά από: (α) την ΕΤΑΔ ΑΕ και (β) τον ειδικό διαχειριστή ανώνυμης εταιρείας (άρθρο 68 επ. ν. 4307/2014). Ιδιωτικές διαφορές. Έλλειψη δικαιοδοσίας του ΣτΕ.
Με την 2375/2022 απόφαση το Συμβούλιο της Επικρατείας απέρριψε αίτηση ακυρώσεως του Δήμου Χαϊδαρίου κατά α) της από 4.6.2021 προκηρύξεως της ΕΤΑΔ ΑΕ για τη διενέργεια ανοικτού πλειοδοτικού διαγωνισμού με αντικείμενο την πώληση ακινήτου-τμήματος της μείζονος εκτάσεως των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά στον ν. Αττικής και β) της Α.Π. 9015/7.7.2021 αποφάσεως του διευθύνοντος συμβούλου της ΕΤΑΔ περί ανακηρύξεως οριστικού πλειοδότη, αφού έκρινε, με μειοψηφία ενός μέλους, ότι στερείται δικαιοδοσίας για την εκδίκασή της. Σύμφωνα με την απόφαση, η διαχείριση της κτηματικής περιουσίας του Δημοσίου από την Κτηματική Εταιρεία του Δημοσίου και την ΕΤΑΔ ΑΕ, εφόσον αφορά αντικείμενα που δεν χαρακτηρίζονται ως πράγματα “εκτός συναλλαγής” (άρθρο 966 Α.Κ.) και δεν υπάγονται στη δημόσια κτήση, αποτελεί διαχείριση της ιδιωτικής περιουσίας του Δημοσίου, είτε αυτή επιχειρείται από τον οικείο φορέα με την ιδιότητα αντιπροσώπου και πληρεξουσίου του Δημοσίου (άρθρο 5 παρ. 1 ν. 973/1979) είτε με ίδιο δικαίωμα κυριότητας που του έχει μεταβιβασθεί από το Δημόσιο, εφόσον πρόκειται αποκλειστικώς για αντικείμενα της ιδιωτικής περιουσίας του Δημοσίου (άρθρο 196 παρ. 4 ν. 4389/2016)∙ οι δε επιχειρούμενες εντός των προεκτεθέντων ορίων πράξεις των ως άνω εταιρειών εντάσσονται στον χώρο του ιδιωτικού δικαίου και από αυτές γεννώνται ιδιωτικές διαφορές, οι οποίες υπάγονται στη δικαιοδοσία των πολιτικών δικαστηρίων. Στη συγκεκριμένη υπόθεση: ι) το περιλαμβανόμενο στο μεταβιβαζόμενο ακίνητο τμήμα παλαιού αιγιαλού περίπου 216 στρεμμάτων, το οποίο είχε χαρακτηρισθεί ως “παλαιός αιγιαλός” με νομαρχιακή απόφαση του έτους 1994 και περιήλθε στην κυριότητα της ΕΤΑΔ ως τμήμα της ιδιωτικής περιουσίας του Δημοσίου (άρθρα 2 παρ. 5 ν. 2971/2001, 196 παρ. 4 ν. 4389/2016), κρίθηκε ότι δεν καταλαμβάνεται από τη μεταγενέστερη νομοθετική τροποποίηση του χαρακτήρα του παλαιού αιγιαλού και τον χαρακτηρισμό του ως κοινοχρήστου (άρθρο 24 ν. 4607/2019). Και τούτο, διότι από τη νέα ρύθμιση καταλαμβάνονται αποκλειστικώς “παλαιοί αιγιαλοί”, οι οποίοι προκύπτουν από καθορισμούς ή επανακαθορισμούς της ζώνης του αιγιαλού που επιχειρούνται μετά τη θέση της σε ισχύ (από 24.4.2019 και εφεξής). ιι) Το υπόλοιπο δε τμήμα του μεταβιβαζομένου ακινήτου, 116 περίπου στρεμμάτων, περιήλθε στην κυριότητα της ΕΤΑΔ μετά από σύμβαση ανταλλαγής με ανώνυμη εταιρεία και ανήκει στην ιδιωτική περιουσία του Δημοσίου.
Περαιτέρω, το Δικαστήριο απέρριψε αιτιάσεις σχετικά με την παραχώρηση της αποκλειστικής χρήσεως του (νέου) αιγιαλού στον μελλοντικό κύριο της υπό μεταβίβαση εκτάσεως για 49 έτη, σύμφωνα με το -μνημονευόμενο στην προκήρυξη- άρθρο 8 παρ. 1 του ν. 4664/2020, ως ερειδόμενους επί της εσφαλμένης προϋποθέσεως ότι με τις προσβαλλόμενες πράξεις παραχωρείται η αποκλειστική χρήση του αιγιαλού αυτού. Και τούτο, διότι: α) στην ανωτέρω διάταξη προβλέπεται η δυνατότητα συνάψεως συμβάσεως αποκλειστικής χρήσεως αιγιαλού έμπροσθεν των εγκαταστάσεων του Ναυπηγείου Σκαραμαγκά και θαλασσίου χώρου, μεταξύ του Ελληνικού Δημοσίου και του λειτουργούντος νομίμως ναυπηγείου, αντί ανταλλάγματος, ήδη καθορισθέντος με την 120726 ΕΞ 2020/22.10.2020 απόφαση του Υπουργού Ανάπτυξης, κατόπιν αιτήματος του λειτουργούντος νομίμως ναυπηγείο προς την Κτηματική Υπηρεσία Πειραιά Νήσων Δυτικής Αττικής (άρθρο 1 εδάφιο τρίτο της ως άνω αποφάσεως), β) επομένως, η προβολή αιτιάσεων κατά της ως άνω παραχωρήσεως είναι δυνατή μόνο κατά της πράξεως της Κτηματικής Υπηρεσίας περί αποδοχής σχετικού αιτήματος, όχι δε κατά πράξεων της ΕΤΑΔ, στην οποία δεν παρέχεται αρμοδιότητα για παραχώρηση δικαιώματος αποκλειστικής χρήσεως αιγιαλού, γ) συνεπώς, η σύνθετη διαδικασία του ένδικου διαγωνισμού ολοκληρώνεται με την εκπλήρωση των υποχρεώσεων των μερών που απορρέουν από αυτήν (μεταβίβαση του ακινήτου, αποπληρωμή του τιμήματος), δεν έχει δε άμεσο νομικό δεσμό με τη διαδικασία παραχωρήσεως του δικαιώματος της παρ. 1 του άρθρου 8 του ν. 4664/2020.
Εξάλλου, με την 2376/2022 απόφαση του Δικαστηρίου απορρίφθηκε αίτηση ακυρώσεως του αυτού Δήμου κατά α) της από 3.6.2021 προσκλήσεως του ειδικού διαχειριστή ανώνυμης εταιρείας, η οποία έχει υπαχθεί στη διαδικασία ειδικής διαχειρίσεως των άρθρων 68 επ. του ν. 4307/2014, για τη διενέργεια πλειοδοτικού διαγωνισμού, με αντικείμενο την εκποίηση ενιαίου λειτουργικού συνόλου περιουσιακών στοιχείων της, αποτελούμενου από οικόπεδο με βιοτεχνικές – βιομηχανικές εγκαταστάσεις β) της από 7.7.2021 εκθέσεως του ίδιου ειδικού διαχειριστή περί περατώσεως του διαγωνισμού και ανακηρύξεως πλειοδότη, αφού κρίθηκε ότι το Δικαστήριο στερείται δικαιοδοσίας για την εκδίκασή της, δεδομένου ότι πρόκειται περί ιδιωτικής διαφοράς. Τούτο, διότι η σύμβαση πωλήσεως και μεταβιβάσεως στοιχείων του ενεργητικού υπό ειδική διαχείριση επιχειρήσεως, η οποία καταρτίζεται μεταξύ του ειδικού διαχειριστή, ως ασκούντος τη διοίκηση και διαχείριση ιδιωτικής επιχειρήσεως που έχει πτωχευτική ικανότητα, και του υπερθεματιστή στον διενεργηθέντα πλειοδοτικό διαγωνισμό, είναι σύμβαση του ιδιωτικού δικαίου, η δε διαδικασία του πλειοδοτικού διαγωνισμού (ως εν προκειμένω) που κατατείνει στη σύναψη της συμβάσεως αυτής, εντάσσεται και αυτή εξ ολοκλήρου στη σφαίρα του ιδιωτικού δικαίου, με συνέπεια οι αναφυόμενες καθ’ όλη τη διάρκεια της διεξαγωγής του (από την προκήρυξη έως την κατάρτιση της συμβάσεως) διαφορές να είναι ιδιωτικές και να υπάγονται στη δικαιοδοσία των πολιτικών δικαστηρίων.
