Με απόφαση που δημοσιοποιήθηκε σήμερα το Συμβούλιο της Επικρατείας έκρινε ότι το προεδρικό διάταγμα του 1987, με το οποίο τμήμα του Δήμου Κηφισιάς χαρακτηρίστηκε ως παραδοσιακό, δεν αποκλείει την εφαρμογή ορισμένων γενικών ρυθμίσεων του Νέου Οικοδομικού Κανονισμού. Το Δικαστήριο έκρινε ότι επιτρέπεται η μη προσμέτρηση συγκεκριμένων κατασκευών –όπως κλιμακοστασίων, θερμομονωτικών τοίχων ή σοφιτών– στον συντελεστή δόμησης, καθώς και η κατασκευή στέγης με σοφίτα ή ασκεπούς πισίνας, εφόσον τηρούνται οι αισθητικοί και πολεοδομικοί περιορισμοί.
Ωστόσο, το ΣτΕ διευκρίνισε ότι, χάριν της προστασίας του φυσικού περιβάλλοντος και της ιδιαίτερης φυσιογνωμίας της περιοχής, απαγορεύεται ρητά η επέκταση υπογείων εκτός του περιγράμματος της ανωδομής. Για τον λόγο αυτό, ακύρωσε εν μέρει οικοδομική άδεια που προέβλεπε τέτοια επέκταση.
Ειδικότερα, με την 2035/2025 απόφαση του Ε΄ Τμήματος του Συμβουλίου της Επικρατείας (Πρόεδρος: Χ. Ντουχάνης, Εισηγητής: Δ. Πυργάκης, Πάρεδρος) κρίθηκε ότι το από 28.9.1987 προεδρικό διάταγμα (Δ΄ 1035) περί χαρακτηρισμού τμήματος του Δήμου Κηφισιάς ως παραδοσιακού, περί αναθεώρησης των όρων και περιορισμών δόμησης και περί καθορισμού στο τμήμα αυτό ειδικών χρήσεων γης (όπως τροποποιήθηκε στη συνέχεια), ενόψει του περιεχομένου των ειδικών μελετών και εισηγήσεων που προηγήθηκαν της έκδοσής του και ελλείψει ειδικών περί του αντιθέτου διατάξεων, δεν απαγορεύει, μεταξύ άλλων:
α) τη µη προσµέτρηση των κλιµακοστασίων, των θερµοµονωτικών τοίχων και της απόληξης κλιµακοστασίου στον συντελεστή δόμησης, βάσει των γενικών διατάξεων του Ν.Ο.Κ., διότι οι κατασκευές αυτές δεν συνιστούν χώρους κατοίκησης, και
β) την κατασκευή, πάνω από το μέγιστο επιτρεπόμενο ύψος της περιοχής, βάσει των γενικών διατάξεων του Ν.Ο.Κ., στέγης με σοφίτα, χώρου απόληξης κλιμακοστασίου και ανελκυστήρα, καθώς και ασκεπούς πισίνας, εφόσον οι κατασκευές αυτές εντάσσονται σε ενιαίο αισθητικό σύνολο, έχουν μικρό μέγεθος, ανεγείρονται σε θέση του δώματος που βρίσκεται σε σημαντική υποχώρηση από την πρόσοψη, οπότε δεν προσομοιάζουν μορφολογικά με όροφο, και έχουν εγκριθεί από το Συμβούλιο Αρχιτεκτονικής.
Το Δικαστήριο, εξάλλου, απορρίπτοντας ισχυρισμούς των αιτούντων, έκρινε ότι η έννοια του μέσου συντελεστή δόμησης ουδόλως ταυτίζεται με τον ανώτατο συντελεστή και, κατά συνέπεια νομίμως, κατ’ αρχήν, η πολεοδομική ενότητα Κεφαλαρίου, για την οποία πρόκειται, διακρίνεται σε επιμέρους περιοχές με συντελεστή άλλοτε ανώτερο και άλλοτε κατώτερο του μέσου, που, μάλιστα, είχαν θεσπιστεί πριν από την καθιέρωση μέσου συντελεστή. Με την εφαρμογή δε των συντελεστών της κάθε περιοχής και όχι ενιαίου συντελεστή δόμησης σε ολόκληρη την πολεοδομική ενότητα διασφαλίζεται η τήρηση των επιμέρους χαρακτηριστικών κάθε περιοχής και προστατεύονται καλόπιστοι ιδιώτες, που δόμησαν με τον (νομίμως, σύμφωνα με τα παραπάνω), προβλεπόμενο συντελεστή δόμησης κάθε περιοχής.
Ωστόσο, χάριν της προστασίας της υψηλής φυτικής βλάστησης, του φυσικού περιβάλλοντος και της φυσιογνωμίας της περιοχής, το ως άνω προεδρικό διάταγμα, καθ’ ερμηνεία των ειδικών αυτού διατάξεων, απαγορεύει την επέκταση υπογείων εκτός περιγράμματος της ανωδομής του κτιρίου (δηλαδή εκτός περιγράμματος του υπέργειου οικοδομήματος) στο παραδοσιακό τμήμα της Κηφισιάς, όχι μόνο για χρήση γκαράζ, αλλά και για οποιαδήποτε άλλη χρήση.
Για τον λόγο αυτόν, το Συμβούλιο της Επικρατείας, απορριπτομένων των λοιπών λόγων ακυρώσεως, ακύρωσε, εν μέρει, οικοδομική άδεια με την οποία επετράπη η επέκταση των υπογείων έξω από το περίγραμμα της κάλυψης του υπογείου.
