Του Γιώργου Κράλογλου
Ψάχνεις χωροταξικό και δεν το βρίσκεις. Τα ίδια και στο πολεοδομικό. Μπάχαλο τώρα και στα εκτός σχεδίου. Τα τίναξε στον αέρα το ΣτΕ με μια απόφαση.
Για το Συμβούλιο της Επικρατείας ασφαλώς και δεν του ήταν δύσκολο να ακυρώσει μια οικοδομική άδεια (στην Πάτμο, 17 χρόνια μετά την έκδοσή της !!). Ούτε είχε λόγο να ανησυχήσει αν η ακύρωση τινάζει στον αέρα πολιτικές μαζί με κομματικές σκοπιμότητες (χωροταξικές εν προκειμένω σκοπιμότητες…) που αλλάζουν ξανά και ξανά, “ελαφρώς” ή οδηγούνται σε τροποποίηση. Και ας συνεχίζουν να στηρίζονται σε γυάλινα πόδια!!.
Πώς το “πέτυχε”αυτό; Με δυο κουβέντες του.
Έκρινε ότι, ασχέτως από τη βασική οικοδομική προϋπόθεση (το ακίνητο να υφίσταται πριν την 31/12/2003 είναι και κυρίως να έχει οικοδομηθεί σε ελάχιστο εμβαδόν 4.000μ²) όλα τα, εκτός σχεδίου ακίνητα, θα πρέπει να διαθέτουν και “πρόσωπο” σε κοινόχρηστο δρόμο.
Από εδώ και πέρα ξεκινάει το μπάχαλο. Το γιατί είναι πάρα πολύ απλό. Οι δρόμοι (στη συντριπτική τους πλειοψηφία) στις εκτός σχεδίου περιοχές όλης της χώρας δεν είναι νομίμως χαρακτηρισμένοι (!!).
Και όπως οι πάντες γνωρίζουμε, είναι αδύνατο να χαρακτηριστούν σε λογικό χρόνο, στο Ελλαδιστάν. Η ιστορία μας και στη χωροταξία έχει δείξει ότι χρειάζεται μια 10ετία για να μην πούμε 20ετία, από τη στιγμή που θα διαπιστώσουμε το οποιοδήποτε πρόβλημα…
Τι έχουμε λοιπόν στην πράξη. Με την απόφασή του για την ακύρωση της 17χρονης οικοδομικής άδειας στην Πάτμο το ΣτΕ ανέτρεψε τη μέχρι σήμερα ισχύουσα βασική ρύθμιση της εκτός σχεδίου δόμησης, η οποία όριζε ότι προϋπόθεση για αρτιότητα και οικοδομησιμότητα ενός ακινήτου είναι το ελάχιστο εμβαδόν (4.000μ²).
Στην πράξη συνεπώς, παγώνουν όλες οι οικοδομικές άδειες που είναι σε διαδικασία έκδοσης σε περιοχές εκτός σχεδίου, είτε είναι απλές κατοικίες, είτε είναι μεγάλες τουριστικές επενδύσεις. Ακόμη και στην περίπτωση που έχει εκδοθεί προέγκριση οικοδομικής άδειας.
Ως επακόλουθο παγώνουν όλες οι αγοραπωλησίες και επενδύσεις των ακινήτων αυτών. Και αντιμετωπίζουν προβλήματα εκατοντάδες χιλιάδες παλαιότερες οικοδομικές άδειες που έχουν εκδοθεί, αν προσβληθούν στα αρμόδια δικαστήρια!!
Δεν φιλοδοξούμε να συνταράξουμε το πανελλήνιο από τη στήλη… και να λύσουμε παθογένειες της πολιτικής μας που κρατάνε πάνω από δύο αιώνες.
Από την άλλη όμως δεν γίνεται και να αγνοήσουμε αυτό που βλέπουμε μπροστά στα μάτια μας. Να αγνοήσουμε το πόσο εύκολα διαλύονται όλα στη χώρα όπου η πολιτική της και στα χωροταξικά είναι αναχρονιστική και λειψή (λειτουργούν ακόμη διατάξεις βασισμένες και σε νομοθεσία του 1923 !!) ενώ πολλά από όσα εφαρμόζονται στηρίζονται σε μέτρα και διατάξεις φτιαγμένες στο γόνατο…
Δεν νομίζουμε ότι ξαφνιάζουμε κανέναν όταν μιλάμε για προχειρότητα και στις πολιτικές πελατειακού συμφέροντος κομμάτων και κυβερνήσεων στις κορυφαίες από τις οποίες είναι και εκείνη που έχει να κάνει με “ρυθμίσεις” σε εκτός σχεδίου οικοδομές.
Η προχειρότητα ή η κωμική πολιτική συμπεριφορά που φωτογραφίζεται και σε διατάξεις χωροταξίας και της πολεοδομίας (με κεντρικό στόχο την εξυπηρέτηση πελατειακών συμφερόντων των κομμάτων) δεν αφήνει σε καμία περίπτωση έξω από τον χορό την οικονομία.
Η οικονομία αλλά και η παραοικονομία (ειδικά στην οικοδομή) παίρνει φωτιά με κάτι τέτοια. Με ρυθμίσεις δήθεν για τις ανάγκες του λαού, (όπως οι συνεχείς προσθήκες σε εκτός σχεδίου οικοδομικές δραστηριότητες) και άντε να τις σταματήσεις όταν οι πολιτικές και κομματικές σου επιδιώξεις μεταβάλλονται.
Συνεπώς, το κράτος και οι πολιτικοί του είναι “αιχμάλωτοι” των πράξεών τους. “Αιχμάλωτοι” πελατειακών εξυπηρετήσεων είτε συνδέονται με τις εντός σχεδίου “τακτοποιήσεις” είτε με τις εκτός σχεδίου οικοδομήσεις (ακόμη και αν πρόσκειται σε αυθαίρετα). Αν λοιπόν δεν τακτοποιηθούν οι παρεμβάσεις της δικαιοσύνης και στην περίπτωση που προέκυψε (για τις εκτός σχεδίου οικοδομές) κάποιος θα την πληρώσει και στις εκλογές. Ας ψαχτούν τα κόμματα να βρούνε ποιος…