Χαλκιδική: Μπορεί να ήταν πρωτοφανούς έντασης το καιρικό φαινόμενο που χτύπησε τη Χαλκιδική, ωστόσο, δεν αποτέλεσε τη μοναδική αιτία που αποκολλήθηκαν κεραμίδια, ξηλώθηκαν ολόκληρες στέγες σπιτιών, έπεσαν στέγαστρα και μπαλκόνια και λαμαρίνες και σίδερα πετούσαν στον αέρα και χτυπούσαν λουόμενους, τουρίστες, περαστικούς και εργαζόμενους.
Είναι κοινό μυστικό στη Χαλκιδική ότι στο πλαίσιο της βιομηχανίας αυθαιρέτων κτισμάτων που έχει στηθεί εδώ και αρκετές δεκαετίες, σπίτια χτίζονται εν μία νυκτί, από αμφιβόλου εξειδίκευσης και γνώσης τεχνίτες και στις περισσότερες περιπτώσεις με τα πιο φτηνά υλικά. Σε πολλά σημεία, μάλιστα, υπάρχουν ακόμα και λαμαρινοκατασκευές, οι οποίες εκτελούν χρέη… εξοχικών κατοικιών και σε ένα δυνατό φύσημα του ανέμου μπορεί να βρεθούν στον αέρα τα «υλικά» κατασκευής τους. Πρόκειται για ένα χρόνιο πρόβλημα, απέναντι στο οποίο για πολλές δεκαετίες η επίσημη Πολιτεία κλείνει τα μάτια. Στους κατά καιρούς νόμους νομιμοποίησης των αυθαιρέτων δεν εντάσσεται παρά μικρός αριθμός παρανομούντων, αφού γνωρίζουν ότι κανένας δε θα πάρει στα σοβαρά το θέμα των ελέγχων.
Προχειρότητα και ημιαυθαιρεσίες
Εκτός, όμως, από τα κατ’ εξοχήν αυθαίρετα κτίσματα, με προχειρότητα και με ημιαυθαιρεσίες κατασκευάζονται και πολλά από τα νόμιμα ή νομιμοφανή κτίρια.
Επιχειρηματίες της «αρπαχτής», οι οποίοι θέλουν να πιάσουν την «καλή» μέσα σε ένα καλοκαίρι, νοικιάζουν χώρο σε κάποια παραλία, φτιάχνουν μία πέργολα, πάνω από αυτήν τοποθετούν μία άλλη κατασκευή κι έτσι λειτουργούν ένα beach bar, το οποίο στην καλύτερη περίπτωση δε διαθέτει τίποτα περισσότερο από άδεια καντίνας.
Σε άλλες περιπτώσεις ιδιοκτήτες καταστημάτων, χωρίς την απαραίτητη τεχνική μελέτη και επίβλεψη ειδικού, τοποθετούν επιπλέον στέγαστρα, για να μεγαλώσουν ή να ομορφύνουν το κατάστημά τους, ενώ μπαλκόνια προεκτείνονται και κλείνονται ημιυπαίθριοι χώροι, με στόχο να εξοικονομηθεί ένα ακόμα προς ενοικίαση δωμάτιο.
Σε πολλές περιπτώσεις, μπορεί να υπάρχει νόμιμη άδεια για την κατασκευή, ωστόσο, αυτή γίνεται με προχειρότητα, με αποτέλεσμα ο κίνδυνος για τους πολίτες να καραδοκεί ανά πάσα στιγμή.
«Είναι σίγουρο ότι η πίεση χρόνου οδηγεί στο να γίνονται πολλά με προχειρότητα. Υπάρχει, για παράδειγμα, ο νόμος για τον αιγιαλό, ο οποίος αλλάζει κάθε χρόνο και οι επιχειρηματίες δεν ξέρουν, τι να κάνουν. Προκειμένου να προλάβουν τη σαιζόν, μια και ο χρόνος τρέχει, κάποιοι τοποθετούν μία πέργολα και βάζουν από πάνω κάτι πρόχειρο. Ότι υπάρχουν πολλές προχειρότητες και ότι δεν κατασκευάζονται όλα με την επίβλεψη εξειδικευμένων είναι δεδομένο. Γιατί, για παράδειγμα, κάποιες καμινάδες έφυγαν με τη θεομηνία και άλλες παρέμειναν στη θέση τους; Βέβαια, δεν ξαναζήσαμε τέτοιο καιρικό φαινόμενο, αφού ξήλωσε ολόκληρες στέγες, που δεν είχαν κουνηθεί για είκοσι χρόνια. Πάντως, αυτό που συμβαίνει στη Χαλκιδική με τις προχειρότητες, συμβαίνει σε ολόκληρη τη χώρα, σε κάθε τουριστική περιοχή», σημειώνει στο ethnos.gr ο γενικός γραμματέας του Τμήματος Χαλκιδικής του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδας, Ηλίας Καρανάσιος.
