Της Ελένης Μπότα
Εν αναμονή της έκδοση της ΚΥΑ βρίσκεται η διοίκηση της ΑΚΤΩΡ Παραχωρήσεις, θυγατρική του Ομίλου ΕΛΛΑΚΤΩΡ, ώστε να προχωρήσει η έκδοση των αδειών κατασκευής στη Μαρίνα Αλίμου, κάτι που πιθανώς θα γίνει από τη νέα κυβέρνηση που θα προκύψει από τις προσεχείς εκλογές.
Η ΑΚΤΩΡ Παραχωρήσεις έχει καταθέσει από τον Ιούνιο του 2021 το master plan και έκτοτε βρίσκεται σε αναμονή της ΚΥΑ, με τη Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων του έργου να βρίσκεται ήδη σε δημόσια διαβούλευση (θα διαρκέσει μέχρι 11 Ιουλίου).
Τα έργα αναβάθμισης και εκσυγχρονισμού των υφιστάμενων υποδομών της Μαρίνας Αλίμου στοχεύουν στη δημιουργία μίας σύγχρονης μαρίνας, δυναμικότητας 979 θέσεων ελλιμενισμού συνολικά, εκ των οποίων 873 αφορούν σε σκάφη αναψυχής διαφόρων κατηγοριών και μήκους έως 50m, 95 αφορούν σε ναυταθλητικά σκάφη μήκους 6m έως 15m, και 11 αφορούν σε αλιευτικά σκάφη.
Επίσης, προβλέπεται η αξιοποίηση της λιμενικής υποδομής της μαρίνας, καθώς και η ανάπτυξη της χερσαίας ζώνης της, συνολικής επιφάνειας 210 στρεμμάτων περίπου.
Μετά την αναβάθμιση η μαρίνα θα διαθέτει σταθμό ανεφοδιασμού των σκαφών με καύσιμα και εγκαταστάσεις παραλαβής λυμάτων. Η χερσαία ζώνη της μαρίνας θα διαθέτει τις αναγκαίες υποδομές για την εξυπηρέτηση των επιβαινόντων στα σκάφη, όπως διοικητήριο, χώρους υγιεινής, super market, καταστήματα παροχής υπηρεσιών, εμπορικά καταστήματα, αποθήκες, χώρους εστίασης. Επίσης, θα περιλαμβάνει χώρο χερσαίας απόθεσης και συντήρησης σκαφών, ξενοδοχείο και λοιπές χρήσεις τουρισμού-αναψυχής. Ακόμη, εντός των ορίων της μαρίνας θα λειτουργεί πρατήριο καυσίμων οχημάτων και πλυντήριο οχημάτων. Οι χώροι περιπάτου, οι ποδηλατοδρόμοι, οι χώροι στάθμευσης, οι χώροι αναψυχής και εστίασης και τα εμπορικά καταστήματα θα είναι διαθέσιμα στους χρήστες και επισκέπτες της μαρίνας.
Να σημειωθεί πως η ανάπτυξη υδατοδρομίου προβλέπεται στη χωροθέτηση της μαρίνας, εν τούτοις δεν αδειοδοτείται προς το παρόν περιβαλλοντικά, καθότι στην παρούσα φάση κρίνεται πως δεν πληρούνται όλες οι προϋποθέσεις για την ίδρυση υδατοδρομίου.
Το συνολικό κόστος της επένδυσης θα ανέλθει στα 60 εκατ. ευρώ. Η χρήση και εκμετάλλευση της Μαρίνας Αλίμου παραχωρήθηκε στην “ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΝΕΑΣ ΜΑΡΙΝΑΣ ΑΛΙΜΟΥ ΜΟΝΟΠΡΟΣΩΠΗ Α.Ε.” για 40 χρόνια, με δικαίωμα παράτασης για επιπλέον ακόμη 10 χρόνια μετά από σχετικό πλειοδοτικό διαγωνισμό που διενήργησε το ΤΑΙΠΕΔ.
Για την χρηματοδότηση της ανάπτυξης της μαρίνας εκδόθηκε τον Μάιο του 2020 ομολογιακό δάνειο ύψους 88,5 εκατ. ευρώ. Η έναρξη της παραχώρησης έγινε από 1.1.2021.
Η Μαρίνα Αλίμου ήταν μία από τις πρώτες μαρίνες του Ελληνικού Οργανισμού Τουρισμού (Ε.Ο.Τ.), ο οποίος αποτέλεσε βασικό πυλώνα ανάπτυξης του θαλάσσιου τουρισμού και τη δημιουργία των πρώτων τουριστικών λιμένων στην Ελλάδα. Η Μαρίνα Αλίμου κατασκευάστηκε στη δεκαετία του ’70 και αποσκοπούσε στην εξυπηρέτηση του θαλάσσιου τουρισμού μέσω της φιλοξενίας σκαφών αναψυχής στο μέτωπο της πρωτεύουσας. Σήμερα, η Μαρίνα Αλίμου αποτελεί το κέντρο του θαλάσσιου τουρισμού επαγγελματικών σκαφών αναψυχής χωρίς πλήρωμα (bare boats) για την περιοχή του Σαρωνικού και των Κυκλάδων.
Η Μαρίνα Αλίμου μαζί με τη Μαρίνα Γουβιών αποτελούν τις δύο μεγαλύτερες – από άποψη αριθμού διατιθέμενων θέσεων ελλιμενισμού – μαρίνες της χώρας, αλλά και των Βαλκανίων.
Στη Μαρίνα Αλίμου κατά μέσο όρο σε ημερήσια βάση ελλιμενίζονται περί τα 900 σκάφη αναψυχής διαφόρων μεγεθών.
Υψηλό ενδιαφέρον – Δημιουργία κατοικιών εντός των μαρινών
Υψηλό ενδιαφέρον για θέσεις ελλιμενισμού αλλά και τάση για την δημιουργία κατοικιών (μόνιμων και παραθεριστικών) εντός των μαρινών, καταγράφεται στον τομέα του θαλάσσιου τουρισμού.
Ειδικότερα κατά τις τελευταίες δεκαετίες παρατηρείται μια ραγδαία ανάπτυξη του θαλάσσιου τουρισμού με σκάφη αναψυχής σε ολόκληρη την Ευρώπη και κυρίως στο χώρο της Μεσογείου, το μερίδιο της οποίας στην παγκόσμια αγορά ναύλωσης σκαφών ανέρχεται σε περίπου 70%, ενώ αποτελεί και home port για το 60% του συνόλου των σκαφών αναψυχής.
Η ανάπτυξη αυτή προκάλεσε μια κατακόρυφη αύξηση της ζήτησης για θέσεις ελλιμενισμού σκαφών αναψυχής, η οποία με τη σειρά της δημιούργησε συνθήκες κορεσμού των μαρινών στις χώρες της δυτικής και κεντρικής Μεσογείου -από όπου κατά κύριο λόγο ξεκίνησε η ανάπτυξη του θαλάσσιου τουρισμού, και ειδικότερα η δραστηριότητα της ιδιωτικής θαλάσσιας περιήγησης. Η έλλειψη θέσεων σε οργανωμένες μαρίνες στον ευρωπαϊκό χώρο και ειδικότερα στη Μεσόγειο, αποτυπώνεται σε όλες τις αναφορές των διεθνών Οργανισμών που ασχολούνται με το yachting, οι οποίες μιλούν για την ύπαρξη άμεσης ανάγκης για
περισσότερες από 70.000-80.000 θέσεις, αριθμός που αυξάνεται συνεχώς.
Σύμφωνα με τις διεθνείς μελέτες, το 98% των διαθέσιμων θέσεων ελλιμενισμού βρίσκονται στις βόρειες ακτές της Μεσογείου, με το 85% αυτών να εντοπίζονται σε τρεις μόνο χώρες (Ιταλία, Γαλλία, Ισπανία).
Η έλλειψη θέσεων σε συνδυασμό με τα υψηλά κόστη ελλιμενισμού στις μαρίνες της δυτικής και κεντρικής Μεσογείου, ώθησαν ένα σημαντικό αριθμό σκαφών προς την ανατολική Μεσόγειο. Κατά συνέπεια, η ανάπτυξη του θαλάσσιου τουρισμού στην ανατολική Μεσόγειο ακολούθησε, με σημαντική χρονική υστέρηση μεν, αλλά ταυτόχρονα με πολύ μεγάλο δυναμισμό. Χώρες όπως η Ελλάδα, η Τουρκία και η Κροατία δέχθηκαν ένα μεγάλο όγκο σκαφών και εξακολουθούν να καλούνται να καλύψουν μία συνεχώς αυξανόμενη ζήτηση. Το
πρόβλημα στην έλλειψη χώρων ελλιμενισμού παρατηρείται επίσης και στα μεγαλύτερα σκάφη (mega-yacht), ο αριθμός των οποίων αυξάνεται συνεχώς, με τον μέσο όρο παγκοσμίως παράδοσης θαλαμηγών κατά την τελευταία πενταετία να ανέρχεται σε 187 νέες θαλαμηγούς ετησίως.
Επιπροσθέτως, στα πλαίσια μιας βιώσιμης ανάπτυξης, όπως άλλωστε αυτή αποτυπώνεται στις προοπτικές της διεθνούς αγοράς μαρινών, η ανάπτυξη κυρίως των νέων μαρινών συνδυάζεται και με αξιόλογη χερσαία ανάπτυξη. Η χερσαία ανάπτυξη, σημαντικής κλίμακας τις περισσότερες φορές, αφορά σε υποδομές τουρισμού και αναψυχής (ξενοδοχεία, χώροι εστίασης, καταστήματα κλπ.) αλλά και κατοικίες (παραθεριστικές ή ακόμη και μόνιμες). Η ανάπτυξη αυτή αποσκοπεί αφενός στην παροχή ένας πλήρους φάσματος υπηρεσιών στους ιδιοκτήτες και τους χρήστες των σκαφών, και αφετέρου στην προσέλκυση επισκεπτών και πελατών που δεν σχετίζονται άμεσα με την ιδιοκτησία σκάφους. Με τον τρόπο αυτό επιτυγχάνεται μεγιστοποίηση των εσόδων από τη λειτουργία της μαρίνας και ταυτόχρονα δημιουργείται ένας ολοκληρωμένος πόλος τουρισμού και αναψυχής.