Του Γιώργου Γεωργίου
Ο ανταγωνισμός από την Ασία, η ελλιπής στήριξη σε επίπεδο Κομισιόν και η μειωμένη ζήτηση λόγω πανδημίας πιέζουν ασφυκτικά την ευρωπαϊκή ναυπηγική βιομηχανία, θέτοντας πλέον καθαρά ζήτημα επιβίωσης του κλάδου σε βάθος δεκαετίας.
Αυτό επισημαίνει σε ανακοίνωσή της η Ένωση Γερμανικών Ναυπηγείων, ζητώντας, παράλληλα, θεμελιώδη αναδιάρθρωση του γενικότερου πλαισίου λειτουργίας του κλάδου.
“Η ευρωπαϊκή ναυπηγική βιομηχανία χάνει μερίδιο στην αγορά για δεκαετίες, καθώς κυρίως στην Ασία, οι τεράστιες επιδοτήσεις περικόπτουν τον ανταγωνισμό και η Ευρώπη δεν κάνει τίποτα γι’ αυτό.
Έτσι, τίθεται πλέον το ερώτημα αν τα ναυπηγεία στη Γερμανία και την Ευρώπη θα μπορέσουν να επιβιώσουν σε δέκα χρόνια από τώρα”, σχολίασε ο Bernard Meyer, managing director του Meyer Werft, ενός εκ των μεγαλύτερων ναυπηγείων στη Γερμανία.
“Δυστυχώς το κρατικό πλαίσιο διαδραματίζει σημαίνοντα ρόλο στο ναυπηγικό κλάδο. Ως μία γερμανική, μεσαίου μεγέθους επιχείρηση, δεν μπορούμε να ανταγωνιστούμε δράσεις, όπως αυτές που λαμβάνονται από την Κίνα. Γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο, χρειαζόμαστε μία ενεργή πολιτική” σημείωσε, από την πλευρά του, ο πρόεδρος της Ένωσης και managing director των ναυπηγείων Fassmer, Harald Fassmer.
“Εάν οι δεκαετίες στρέβλωσης του ανταγωνισμού συνεχιστούν χωρίς συνεπή αντίδραση σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο, οι απώλειες για τη βιομηχανία ίσως καταστούν μη αναστρέψιμες τα επόμενα χρόνια” προστίθεται στο ανακοινωθέν των Γερμανών ναυπηγών.
Τα ασιατικά ναυπηγεία και ειδικότερα η τριάδα Κίνα, Νότια Κορέα και Ιαπωνία συγκεντρώνουν την πλειονότητα των παραγγελιών της ποντοπόρου ναυτιλίας, με αποτέλεσμα οι ευρωπαϊκές οντότητες να στρέφονται σε εξειδικευμένους τύπους πλοίων, όπως τα κρουαζιερόπλοια.
Οι Γερμανοί είναι ιδιαίτερα δραστήριοι στην κατασκευή κρουαζιερόπλοιων και μεγάλων yachts. Έτσι, καθώς η πανδημία έπληξε τη ζήτηση, η έλλειψη παραγγελιών σε άλλα πλοία ανέδειξε το πρόβλημα της εξάρτησης από τον κλάδο αναψυχής.
Η έκκληση των Γερμανών για ευρύτερη στήριξη από τις Βρυξέλλες συνέπεσε με το πρόσφατο ψήφισμα του Ευρωκοινοβουλίου, στο οποίο, μεταξύ άλλων, ζητείται η διοχέτευση περισσότερων κεφαλαίων στα ευρωπαϊκά ναυπηγεία.
Ειδικότερα, η Ευρωβουλή κάλεσε την Κομισιόν “να θέσει σε εφαρμογή μέτρα, συνοδευόμενα από την απαραίτητη χρηματοδότηση, που θα επιτρέψουν στα ευρωπαϊκά ναυπηγεία να πραγματοποιήσουν πρόσθετες επενδύσεις σε μια βιώσιμη, κοινωνική και ψηφιοποιημένη ναυπηγοεπισκευαστική βιομηχανία, κλάδο στρατηγικής σημασίας για τη δημιουργία θέσεων εργασίας, στηρίζοντας, έτσι, τη μετάβαση σε ένα μοντέλο κυκλικής οικονομίας που θα λαμβάνει υπόψη ολόκληρο τον κύκλο ζωής των πλοίων”.
H συζήτηση περί ναυπηγείων επαναφέρει στο προσκήνιο την ελληνική “πικρή” ιστορία, με τις μακροχρόνιες υποθέσεις εξυγίανσης των υπερχρεωμένων υποδομών σε Ελευσίνα και Σκαραμαγκά.
Για τη μεν Ελευσίνα, οι πληροφορίες του Capital.gr αναφέρουν ότι οι διαδικασίες σήμερα είναι στάσιμες. Ο οικονομικός έλεγχος έχει αναδείξει χρέη άνω των 400 εκατ. ευρώ και η σχετική έκθεση έχει διαβιβαστεί στα κυβερνητικά όργανα, αλλά δεν έχουν ληφθεί ακόμη οι απαραίτητες ενέργειες για την οριστικοποίηση της συμφωνίας εξυγίανσης. Στρατηγικός επενδυτής των Ναυπηγείων φιλοδοξεί να γίνει ο ελληνοαμερικανικός όμιλος ONEX.
Στο δε Σκαραμαγκά, σύμφωνα με πληροφορίες, οι διαγωνισμοί για την αξιοποίηση των δύο εκτάσεων (ΕΝΑΕ+ΕΤΑΔ) αναμένονται εντός Μαΐου. Φυσικά στην εξίσωση έχει εισέλθει και το πρόγραμμα των φρεγατών του Πολεμικού Ναυτικού, το οποίο θεωρείται “κλειδί” για τη μετέπειτα πορεία των ναυπηγείων.
Οδηγός για τις δύο εγκαταστάσεις είναι τα ναυπηγεία στη Σύρο, όπου η πληρότητα για το 2021 αγγίζει το 100%, ενώ έχουν καλυφθεί και αρκετές θέσεις για το 2022. Το Νεώριο της Σύρου “τρέχει” υπό την ηγεσία της ONEX και υποδέχεται σήμερα πλοία αρκετών Ελλήνων εφοπλιστών.
Πηγές της ναυπηγικής βιομηχανίας επισημαίνουν στο Capital.gr ότι υπάρχουν οι υποδομές και το δυναμικό για να στηριχθεί η ανασύσταση του κλάδου, αλλά απαιτούνται και επενδύσεις.
“Τα ναυπηγεία θέλουν συντήρηση, διότι τα τελευταία χρόνια έχουν αφεθεί, ενώ έχει ελαττωθεί και το προσωπικό, ωστόσο έχουμε την τεχνογνωσία και την εμπειρία διαχείρισης μεγάλων projects” συμπληρώνουν, φέρνοντας το παράδειγμα των φρεγατών ΜΕΚΟ.
Ένας επενδυτής, σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, πρέπει να συγκεντρώνει τα εξής στοιχεία για να αναλάβει τις τύχες των ναυπηγείων:
Πιστοληπτική ικανότητα
Αναπτυξιακό business plan
Τεχνογνωσία και εμπειρία στο ναυπηγικό κλάδο
Ευελιξία και δράση τόσο εμπορικά όσο και στρατιωτικά.