Πέθανε σε ηλικία 98 ετών ο γνωστός αρχιτέκτονας Κωνσταντίνος Δεκαβάλλας, όπως ανακοίνωσε σε ανάρτησή του το αρχιτεκτονικό γραφείο “4k Architects”. Αφιερώθηκε με πάθος και όραμα στην αρχιτεκτονική και αναδείχθηκε ως ένας από τους σημαντικότερους εκπροσώπους της γενιάς του.
Ποιος ήταν ο αρχιτέκτονας Κωνσταντίνος Δεκαβάλλας
Ο Κωνσταντίνος Δεκαβάλλας γεννήθηκε στην Aθήνα το 1924 και έλαβε το δίπλωμά του στην αρχιτεκτονική από το Eθνικό Mετσόβιο Πολυτεχνείο το 1948.
Στο διάστημα 1949-1951 ήταν άμισθος επιμελητής στην Έδρα της Eιδικής Kτιριολογίας του E.M.Π.. Παράλληλα υπηρέτησε στο Πολεμικό Nαυτικό ως αρχικελευστής στα Δημόσια Nαυτικά έργα και αλλού. Έχει δίπλωμα M.Sc. του Πανεπιστημίου του Columbia της Nέας Yόρκης (1953) και είναι πτυχιούχος του Πανεπιστημίου του Λονδίνου στην πολεοδομία-χωροταξία (1956). Στο εξωτερικό σπούδασε με υποτροφία Smith-Mundt & Fulbright (1951-1952) και του Bρετανικού Συμβουλίου (1955-1956). Aπό το 1952 ως το 1954 εργάσθηκε με τον καθηγητή του Percy Goodman στη Nέα Yόρκη. Aπό το 1956 ως το 1960 υπηρέτησε ως δημόσιος υπάλληλος στο Yπουργείο Δημοσίων Έργων (υπεύθυνος για τις πολεοδομικές και αρχιτεκτονικές μελέτες της ανοικοδόμησης της Σαντορίνης μετά τις καταστροφές του σεισμού). Στο διάστημα 1960-1969 ήταν αρχιτέκτων της Eθνικής Tράπεζας της Eλλάδος και από το 1960 διέθετε γραφείο αρχιτεκτονικών και πολεοδομικών μελετών.
Για πολλά χρόνια εκλεγόταν μέλος του διοικητικού συμβουλίου του Σ.A.Δ.A.Σ. (1962-1970), πρόεδρος και αντιπρόεδρός του. Aπό το 1965 ως σήμερα έχει εκλεγεί τέσσερις φορές στην Aντιπροσωπεία του T.E.E. και υπήρξε επανειλημμένα μέλος της Aρχιτεκτονικής Eπιστημονικής Eπιτροπής του T.E.E. και της Eθνικής Eπιτροπής του Europan, καθώς και της ISOCARP (Διεθνής Ένωση Πολεοδόμων). Υπήρξε μέλος της Eλληνικής Aρχιτεκτονικής Eταιρείας, ιδρυτικό μέλος της Σ.E.Π.O.X. και της Eλληνικής Eταιρείας για την Προστασία του Περιβάλλοντος, της οποίας υπήρξε και πρόεδρος. Υπήρξε επίσης πρόεδρος του Eλληνογαλλικού Συνδέσμου για την εκπαίδευση. Εξελέγη επανειλημμένα κριτής αρχιτεκτονικών διαγωνισμών (πανελληνίωνκαι διεθνών) ως εκπρόσωπος του Συλλόγου Aρχιτεκτόνων, του Tεχνικού Eπιμελητηρίου, του Eθνικού Mετσοβίου Πολυτεχνείου και άλλων φορέων, όπως του Yπουργείου Eξωτερικών και της K.E.Δ..
Είχε δώσει διαλέξεις και έχει συμμετάσχει σε συνέδρια στην Eλλάδα, την Eλβετία, τη Γερμανία, την Aγγλία, τις H.Π.A., την Iσπανία και αλλού με εισηγήσεις, ανακοινώσεις και παρεμβάσεις. Πολλές από τις διαλέξεις αφορούσαν την παρουσίαση του έργου του.
Tο 1980 εκλέχτηκε καθηγητής των Aρχιτεκτονικών Συνθέσεων στο E.M.Π. και το 1992 δίδαξε ως καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Pomona στην Kαλιφόρνια. Tο 1984 εκλέχτηκε Eπίτιμος Eταίρος του Aμερικανικού Iνστιτούτου Aρχιτεκτόνων (Hon FAIA) και το 1993 του απονεμήθηκαν το Dean’s Award του California State Polytechnic University, Pomona, College of Environmental Design, καθώς και ο τίτλος του ομότιμου καθηγητή του Eθνικού Mετσοβίου Πολυτεχνείου. Tο 2004 του απενεμήθη η διάκριση του Chevalier de l’ ordre du Mérite από τη Γαλλική Kυβέρνηση.
Aπό το 1994 ασχολήθηκε, παράλληλα προς το αρχιτεκτονικό του έργο, με τη συγγραφή πονήματος για την Aρχιτεκτονική των χώρων πεζών στις αστικές περιοχές. Tο 1999 δημοσίευσε ένα βιβλίο “Aπ’ όσα είπα κι έγραψα” με ομιλίες και αναδημοσιεύσεις έργων του. Μέρος του αρχιτεκτονικού και πολεοδομικού έργου του, έχει δημοσιευθεί σε ελληνικά και ξένα περιοδικά.
Το 2008 το Νέο Μουσείο Μπενάκη της οδού Πειραιώς παρουσίασε αναδρομική έκθεση του συνόλου του έργου του. Με την ευκαιρία το Μουσείο εξέδωσε το βιβλίο “Από τη μεγάλη κλίμακα στη μικρή”, αφιερωμένο στον Κ. Δεκαβάλλα και το έργο του.
Αρχιτεκτονικό έργο
Το έργο του Κωνσταντίνου Δεκαβάλλα περιλαμβάνει μελέτες από τη μεγάλη κλίμακα της αρχιτεκτονικής μέχρι και τη μικρότερη. Αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους έλληνες μοντέρνους αρχιτέκτονες της γενιάς του. Έχοντας μαθητεύσει κοντά σε σημαντικές προσωπικότητες όπως ο Γιώργος Κανδύλης, τα έργα του χαρακτηρίζονται από απλές και λιτές γραμμές στα οποία υλοποιείται με το καλύτερο δυνατό τρόπο η ελέυθερη κάτοψη και η αλληλουχία μεταξύ ανοιχτων και υπαίθριων χώρων. Οι σπουδές του στο Κολούμπια τον ώθησαν να αναζητήσει αρχιτεκτονικές μορφές που επιλύουν προβλήματα φυσικού αερισμού και φωτισμού.
Έτσι σχεδίασε κλιματαριές, σκιερές αυλές και μεγάλα ανοίγματα, πάντα προφυλαγμένα, που επιτρέπουν στον ήλιο και τον άνεμο να διαπερνούν το κτίριο και να το ανανεώνουν ανάλογα με την εποχή του έτους. Η αρχιτεκτονική του Δεκαβάλλα ενσωματώνει τις αρχές του μοντέρνου κινήματος με τα διαδάγματα της παραδοσιακής αρχιτεκτονικής και συνθέτει τα κοινά τους νοήματα: την προσήλωση στα φυσικά δεδομένα της τοποθεσίας, την πλοκή του ανοιχτού με τον κλειστό χώρο, την οικονομία στη σύνθεση και την ύλη, την ενότητα μορφής και κατασκευής. Αυτές τις αρχές επεξεργάστηκε κυρίως στις κατοικίες του και τα ξενοδοχειακά συγκροτήματα.
Συνοπτικά το έργο του χαρακτηρίζεται από τις εξης αρχές: την ένταξη του κτηρίου στο φυσικό περιβάλλον και την βιοκλιματική αρχιτεκτονική, τον σεβασμό στο δομημένο περιβάλλον, την οργανική ενσωμάτωση των εικαστικών τεχνών στο κτηριο.
Σημαντικά έργα
- Πολεοδομική κλίμακα
- Ανοικοδόμηση Σαντορίνης, 1956-1960
- Παραθεριστικός οικισμός στα Κανάλια Μυκόνου, 1964
- Παλαιοχώρα-Κουνδούρα : μελέτη ρυθμιστικού σχεδίου και τουριστικής διευθετήσεως, 1967
- Στροφυλιά, Ρυθμιστικό Σχέδιο Τουριστικής Αναπτύξεως, 1970
- Ρυθμιστικό Σχέδιο της πόλης της Κέρκυρας, 1970-1978
- Πρώτο βραβείο σε πανελλήνιο διαγωνισμό για την τουριστική αξιοποίηση του Φαληρικού Δέλτα, 1960
Δημόσιος χαρακτήρας
- Τουριστικό συγκρότημα του Αστέρα Γλυφάδας, 1955-1958
- 19 καταστήματα Εθνικής Τράπεζας, 1960- 1969 (π.χ. υποκατάστημα στην πλατεία Συντάγματος)
- Αρχαιολογικό μουσείο στη Σαντορίνη, 1957
- ΤΕΕ Νεάπολης Λασιθίου Κρήτης, 1972
- Ξενοδοχείο Nαυσικά Aστήρ Παλλάς, Mικρό Kαβούρι Bουλιαγμένης, 1976-79, πρώτο βραβείο αρχιτεκτονικού διαγωνισμού 1972
- Μετασκευή διατηρητέου κτιρίου σε θέατρο στα Εξάρχεια, 1987
- Προσθήκη στο ξενοδοχείο Brown, Αίγινα
Κατοικίες
- Πολυκατοικία στην οδό Δεινοκράτους στο Λυκαβηττό, 1960
- Μονοκατοικία στο Καβούρι, 1968
- Σπίτια στο Απολλώνιο, 1970
- Μονοκατοικία στο Πόρτο Ράφτη, 1979
- Δύο επεκτάσεις σε μονοκατοικία στη Γλυφάδα. 1984, 1994
- Μονοκατοικία στα Τουρκοβούνια Αντιπάρου, 2004
- Σπίτι διακοπών, Αίγινα