Του Χάρη Φλουδόπουλου
Την έγκριση της Κομισιόν αναμένει η ελληνική κυβέρνηση προκειμένου να προχωρήσουν μια σειρά από νέες πρωτοβουλίες που έχει δρομολογήσει για την αγορά ηλεκτρισμού. Οι πρωτοβουλίες αυτές αφορούν τόσο στη ΔΕΗ όσο και στην ενεργοβόρο βιομηχανία όσο και τους συμμετέχοντες στην αγορά ηλεκτρισμού. Ωστόσο προκειμένου να προχωρήσει η εφαρμογή τους απαιτείται η προηγούμενη έγκριση της Επιτροπής. Μάλιστα τα ανοιχτά αυτά θέματα, συζητήθηκαν κατά την πρόσφατη τηλεδιάσκεψη που είχε ο αρμόδιος ΥΠΕΝ Κ. Σκρέκας με την Αντιπρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Μ. Βερστάγκερ, η οποία καταρχάς φάνηκε να ανταποκρίνεται θετικά στις πρωτοβουλίες της ελληνικής κυβέρνησης.
Η πρώτη ελληνική πρωτοβουλία αφορά στη ΔΕΗ και συγκεκριμένα στο μέτρο της στρατηγικής εφεδρείας (Strategic Reserve). Η Ελληνική κυβέρνηση επιδιώκει να πετύχει την έγκριση της αποζημίωσης της ΔΕΗ με ένα ποσό της τάξης των 530 εκατ. ευρώ σε χρονικό ορίζοντα τριετίας. Πιο συγκεκριμένα, επιδιώκεται για όσο διάστημα συνεχίσουν να λειτουργούν οι υπό απόσυρση λιγνιτικές μονάδες της επιχείρησης, να ισχύσει ένας μηχανισμός ανάκτησης κόστους, γνωστός ως strategic reserve capacity. Στο πλαίσιο των επαφών που έχουν γίνει με την Κομισιόν, εξετάζεται το μέτρο του strategic reserve να είναι ανοιχτό, δηλαδή να μπορούν να συμμετάσχουν και άλλοι πάροχοι στρατηγικής εφεδρείας, όπως για παράδειγμα η ζήτηση (ενεργοβόρες βιομηχανίες).
Η δεύτερη πρωτοβουλία αφορά επίσης στη ΔΕΗ και την αποζημίωσή για τα έκτακτα έξοδα που προκύπτουν από την πρόωρη παύση λειτουργίας τεσσάρων λιγνιτικών ορυχείων και αντίστοιχων μονάδων. Η αποζημίωση αυτή στηρίζεται στο γεγονός ότι η απόφαση για την πρόωρη απολιγνιτοποίηση έχει ανατρέψει τον προγραμματισμό της ΔΕΗ και εκτιμάται ότι μπορεί να φτάσει σε αρκετές εκατοντάδες εκατ. ευρώ. Η πρωτοβουλία αυτή αξιολογείται θετικά από την Επιτροπή και εξετάζεται η νομική βάση για την εφαρμογή του μέτρου.
Η τρίτη ελληνική πρωτοβουλία αφορά στην έγκριση των περίφημων διμερών συμβάσεων ΑΠΕ και ενεργοβόρων βιομηχανιών, με στόχο να εξασφαλιστεί η μείωση του ενεργειακού κόστους της βιομηχανίας. Και εδώ απαιτείται το πράσινο φως της Κομισιόν καθώς για να έχει νόημα και για να καταστεί εφικτή η σύναψη των διμερών συμβάσεων (PPAs) θα πρέπει να συνοδεύεται από συγκεκριμένα κίνητρα. Η ελληνική κυβέρνηση προκειμένου να εξασφαλίσει την έγκριση από τις ευρωπαϊκές αρχές των κινήτρων αυτών εξετάζει το ενδεχόμενο να χορηγηθούν με ανταγωνιστικές διαδικασίες μέσω διαγωνισμών.
Τέλος η τέταρτη πρωτοβουλία αφορά στο νέο μηχανισμό ευελιξίας (CRM) που είναι διακριτός από το μηχανισμό στρατηγικής εφεδρείας, καθώς αφορά σε μονάδες ηλεκτρισμού που θα αποζημιώνονται για τις υπηρεσίες ευελιξίας που προσφέρουν ενώ παράλληλα θα συμμετέχουν κανονικά στην αγορά ηλεκτρισμού. Αντίθετα οι μονάδες που θα υπαχθούν στον μηχανισμό strategic reserve δε θα έχουν δικαίωμα συμμετοχής στην αγορά. Σε περίπτωση που δεν μπορούν να τρέξουν και οι δύο μηχανισμοί παράλληλα, εξετάζεται το ενδεχόμενο να μπορεί ο ένας να αντικαταστήσει τον άλλον, με δεδομένο ότι για την έγκριση του CRM εκτιμάται ότι θα απαιτηθεί διάστημα 12 έως 15 μηνών. Σε κάθε περίπτωση εκτιμάται ότι οι δύο μηχανισμοί θα μπορούσαν να συνυπάρξουν για ένα μικρό χρονικό διάστημα.