Την επόμενη εβδομάδα καλώς εχόντων των πραγμάτων αναμένεται αυτό το περιβόητο χωροταξικό – πολεοδομικό νομοσχέδιο να κατατεθεί προς ψήφιση στη Βουλή.
Και μάλιστα με «υπαινιγμούς» του ΥΠΕΝ ότι «ας μην προτρέχουν, ορισμένοι και ας κάνουν λίγη υπομονή ακόμα».
Πραγματικά τον λόγο που θα πρέπει να κάνουν υπομονή όλοι όσοι έχουν σίγουρα δεν «προτρέχουν» αλλά έχουν τοποθετηθεί με σοβαρές ενστάσεις αλλά και οι πολίτες που δεν ξέρουν αν θα έχουν περιουσία την επομένη της ψήφισης δεν μπορώ να τον καταλάβω.
Αφού το ίδιο το Υπουργείο όπως τονίζει «βρίσκεται σε διαβούλευση με φορείς και ακόμα δεν έχουν κατατεθεί στη Βουλή οι οριστικές ρυθμίσεις», γιατί δεν ανακοινώνει ποια είναι εκείνα τα σημεία που έχουν διορθωθεί στο επίμαχο νομοσχέδιο;
Μήπως για ακόμα φορά φάσκει και αντιφάσκει;
Πως από την μια πλευρά λέει ότι δεν έχουν κατατεθεί στη Βουλή οι οριστικές ρυθμίσεις και από την άλλη επιμένει στα ζητήματα που έχουν επισημανθεί από την πρώτη στιγμή από τους φορείς όπως συγκεκριμένα το άρθρο 28 στη δόμηση εκτός σχεδίου και το άρθρο 29 που περιγράφει τους μέγιστους συντελεστές δόμησης.
Μου θυμίζει πραγματικά καταστάσεις «σκοιλ ελλικίκου», και για να κάνουμε και λίγο χιούμορ ότι «θα είναι σαν να σας έχουμε ακούσει αλλά δεν θα σας έχουμε ακούσει…».
Συμφωνούμε όλοι στο να μπει τάξη στην εκτός σχεδίου δόμηση. Άψογα έως εδώ.
Δεν συμφωνούμε όμως με την κατάργηση του βασικού πυλώνα, δηλαδή την αρτιότητα και την οικοδομησιμότητα αγροτεμαχίων που μοναδική προϋπόθεση είχαν και έχουν μέχρι και σήμερα το ελάχιστο εμβαδόν των 4 στρεμμάτων. Μιλάμε για χάσιμο ενός μεγάλου τμήματος της περιουσίας καθώς πολλά γεωτεμάχια θα πάψουν να είναι οικοδομήσιμα και άρα θα χάσουν το μεγαλύτερο κομμάτι της αξίας τους. Και εντάξει να συμφωνήσω ότι μιλάμε για ένα θέμα που έρχεται από το 1928 με το πρώτο προεδρικό διάταγμα, υπήρξε δεύτερο το 1978, τρίτο το 1985 και ήρθε και ο Νόμος 3212/2003 όπου με το νέο Νομοσχέδιο, θα καταργηθεί με βάση τις νέες ρυθμίσεις.
Να υπενθυμίσω ότι ακόμα και σήμερα αρμόδιος για τον χαρακτηρισμό είναι το Κράτος και ο ευρύτερος δημόσιος τομέας (Περιφέρεια – Δήμοι), που μέχρι σήμερα δεν έχουν ούτε οριοθετήσεις αλλά πόσο μάλλον και η ολοκλήρωση των χαρακτηρισμών των δρόμων.
Και συμφωνώ εδώ με το ΤΕΕ ότι με βάση το Σύνταγμα και την επιστήμη οι περιοχές εκτός σχεδίου δεν προσφέρονται, κατ’ αρχήν, για οικοδομικές αναπτύξεις, αλλά ταυτόχρονα τονίζει ότι αποτελεί όνειδος για την Ελληνική Πολιτεία ότι επί 45 χρόνια, από τη Μεταπολίτευση και μετά, δεν έχει καταφέρει το κράτος να ολοκληρώσει τον χωροταξικό και πολεοδομικό σχεδιασμό.
Άρα με βάση τα παραπάνω μιλάμε για αναντιστοιχία στα όσα είπε το ΥΠΕΝ την περασμένη εβδομάδα ότι «το νέο χωροταξικό νομοσχέδιο, όπως κατατέθηκε σε διαβούλευση, περιέχει σημαντικές ρυθμίσεις για την προστασία της ιδιοκτησίας, όπως η μεταφορά του συντελεστή δόμησης και η άρση της πολύχρονης ομηρίας ιδιοκτητών λόγω ρυμοτομικών απαλλοτριώσεων. Διότι βούληση της κυβέρνησης είναι η προστασία και όχι η απαξία της ιδιοκτησίας».
Μα αυτό γίνεται τώρα! Αυτό σας επισημαίνουμε ότι πρώτα πρέπει να ξεκινήσει και να ολοκληρώσει τα τοπικά πολεοδομικά σχέδια, να καταγράψει ψηφιακά όλες τις οδούς που δίνουν δικαίωμα δόμησης στα εκτός σχεδίου ακίνητα, να επαναοριοθετήσει τους οικισμούς στους οποίους ο τρόπος οριοθέτησης δεν ήταν επιστημονικά ορθός και κατόπιν, έχοντας τα παραπάνω ως δεδομένα, να επιβάλει αλλαγές και περιορισμούς στην εκτός σχεδίου δόμηση.
Και συμπληρώνει το ΥΠΕΝ ότι οι ρυθμίσεις για τον περιορισμό της εκτός σχεδίου δόμησης θα συνοδεύονται από ένα ευρύτατο πρόγραμμα υλοποίησης Τοπικών Πολεοδομικών Σχεδίων, που θα βάλει τάξη στην πολεοδομική αναρχία, δίνοντας τη δυνατότητα στους πολίτες να αξιοποιήσουν την περιουσία τους.
Ναι το παραδεχόμαστε όλοι μας και το ζούμε στο πετσί μας όταν καθημερινά τρέχουμε να βρούμε στοιχεία που δεν υπάρχουν σε περιοχές «φαντάσματα».
Γι αυτό λέμε ότι πρώτα προχωράμε στο σχέδιο και στην συνέχεια αφού έχουμε τον «μπούσουλα» γίνονται οι αλλαγές.
Πως πραγματικά με αυτά που επισημαίνονται θα αντιμετωπιστούν οι οικονομικές επιπτώσεις και όχι μόνο που θα είναι τεράστιες και μη αναστρέψιμες στην ανάπτυξη της υπαίθρου;
Στην Κέρκυρα, η επιβίωση των πολιτών στο 90% είναι ο τουρισμός και φέτος μιλάμε για μείωση της τάξης του 75%. Οι άνθρωποι έχουν επενδύσει σε αναβαθμίσεις μέσω επεκτάσεων των επιφανειών κοινόχρηστων χώρων ή δωματίων για να προχωρήσουν σε βελτίωση των υποδομών τους. Σε μια προσπάθεια να αναστρέψουν το κλίμα της πανδημίας με μακροπρόθεσμο σχέδιο το 2022. Με αυτό το νομοσχέδιο και με τον περιορισμό της εκτός σχεδίου δόμησης αυτό θα αποτελεί παρελθόν. Μέσα σε μία νύχτα λοιπόν θα δουν τα όνειρα και τις ελπίδες τους που είχαν εναποθέσει στις μικρές ναι μεν επενδύσεις στην περιουσία τους αλλά σίγουρα ζωτικής σημασίας να εξαφανίζονται, μία περιούσια που απέκτησαν πληρώνοντας εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ για να είναι νόμιμοι.
Και μιλάμε για γη, μην το ξεχνάμε που όλοι έχουν μια ευαισθησία σε αυτό το κομμάτι και το θεωρούν το ανώτατο όλων για την συνέχεια τους. Όταν δουν την υποβάθμιση τη γης τους οι πολίτες ή την εξαφάνιση τους αλήθεια πως θα αντιμετωπιστούν αυτές οι αντιδράσεις;
Και ο ρόλος του ΤΕΕ…
Δεν διαφωνώ σε καμία περίπτωση με τα όσα γράφτηκαν στο δελτίο τύπου της διοικούσας επιτροπής που ήρθε την περασμένη εβδομάδα. Εξάλλου τόσο εγώ όσο και οι υπόλοιποι μηχανικοί, φορείς τα έχουν γράψει εδώ και 1 μήνα στην επίσημη πλατφόρμα του Υπουργείου στο πλαίσιο της διαβούλευσης.
Αλλά δεν μπορώ να βλέπω για ένα τόσο σημαντικό θέμα το ΤΕΕ να τοποθετείται λίγο πριν πάρει την τελική του μορφή. Πραγματικά ο Επιστημονικός ρόλος του ΤΕΕ δεν είναι να εκφραστεί στο πλαίσιο τη διαβούλευσης;
Ή γίνεται για να μην υπάρχουν φωνές ότι δεν συμμετείχε ποτέ ή γιατί θέλει να πιστεύει ότι την τελευταία στιγμή κάτι θα κερδίσει!
Δυστυχώς αγαπητοί συνάδελφοι της Διοικούσας δεν έχετε κερδίσει ποτέ την τελευταία στιγμή. Βλ. Νομοσχέδιο για τα ακαδημαϊκά πτυχία, βλ. Αυθαίρετα, κτλ.
Η εμπιστοσύνη του πολίτη προς το Κράτος έχει χαθεί αφού διαπιστώνει, ότι πάρα τους κόπους του για να χτίσει κάτι σε μια νύχτα τα χάνει όλα. Μην χαθεί και η εμπιστοσύνη τους σε εμάς, τους Επιστήμονες που είμασταν δίπλα τους και αγωνιούσαμε για την περιουσία τους.
Γνωρίζετε ότι οι συνθήκες που δουλεύουμε όλοι πλέον είναι τραγικές. Δεν υπάρχει περιθώριο πλέον για άλλο χάσιμο χρόνου. Κανένα πρόβλημα δεν θα λυθεί αν πρώτα δεν επιλυθούν όλα όσα μας έφεραν σε αυτή την κατάσταση. Ο στόχος θα έπρεπε να είναι τα συμφέροντα της κοινωνίας, τα συμφέροντα όλων μας.
Νικόλαος Κορακιανίτης: Πολιτικός Μηχανικός – Laisergo.gr