Σημαντική (και) για την Ελλάδα είναι η εξαγγελία από την κυβέρνηση του Ισραήλ της κατασκευής νέου σιδηροδρομικού δικτύου που θα συνδέει το Βόρειο με το Νότιο τμήμα της χώρας και συγκεκριμένα το λιμάνι του Ελιάτ στην Ερυθρά Θάλασσα με τη βορειότερη πόλη, Kiryat Shmona, στη Μεσόγειο, εξυπηρετώντας και το λιμάνι της Χάιφα. Με το νέο σιδηροδρομικό δίκτυο στο Ισραήλ, έργο εκτιμώμενου προϋπολογισμού 27 δισ. δολαρίων, γίνεται ένα καθοριστικό βήμα για τον Αραβο-Μεσογειακό Διάδρομο από την Ινδία στην Ευρώπη.
Μέσω του νέου διαδρόμου (από το Μουμπάι με πλοία στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και από εκεί μέσω σιδηροδρόμου σε Σαουδική Αραβία, Ιορδανία και Ισραήλ και το τελευταίο τμήμα της διαδρομής, από τη Χάιφα με πλοία στον Πειραιά), τα προϊόντα της πολυπληθέστερης χώρας του πλανήτη, που αποτελεί και δυναμικά αναπτυσσόμενη οικονομία, θα μεταφέρονται σε 10 ημέρες στην Ευρώπη, δηλαδή γρηγορότερα κατά 40% απ’ ό,τι σήμερα, που μεταφέρονται αποκλειστικά μέσω θαλάσσης και με τις καθυστερήσεις που συνεπάγεται η διέλευση από τη Διώρυγα του Σουέζ.
Πύλη της Ινδίας στην Ευρώπη ο Πειραιάς
Το πρότζεκτ αποτελεί game changer για την Ινδία, η οποία ευλόγως δίνει μεγάλη βαρύτητα στον Αραβο-Μεσογειακό Διάδρομο για την ταχεία μεταφορά των προϊόντων της στις αγορές της Ευρώπης. Ταυτόχρονα, όμως, είναι νευραλγικής σημασίας και για την Ελλάδα, με το βασικότερο λιμάνι της, τον Πειραιά, να εξελίσσεται σε πύλη για την Ευρώπη μετά την Κίνα και της Ινδία, ήτοι δύο εκ των σημαντικότερων οικονομιών του πλανήτη.
Βεβαίως, τέτοια πολυσύνθετα πρόζτεκτ χρειάζονται πολλά χρόνια και πολύ μεγάλα κεφάλαια για να υλοποιηθούν. Ωστόσο, και ο Αραβο-Μεσογειακός Διάδρομος έρχεται να καταδείξει τη σημαντική γεωστρατηγική θέση της Ελλάδας, καθώς και τις προοπτικές που ανοίγονται για την ελληνική οικονομία τις επόμενες δεκαετίες. Ταυτόχρονα, όμως, αναδεικνύεται και η αδήριτη αναγκαιότητα γρήγορης ολοκλήρωσης των έργων υποδομής, ιδίως στο σιδηροδρομικό δίκτυο.