Από την Μάγκυ Παπαχρήστου
Το τριγωνικό σπίτι σε ελαιώνα στην Κορινθία που καταργεί τα όρια εξωτερικού και εσωτερικού χώρου
Στην καρδιά της ανατολικής Κορινθίας, στους πρόποδες των καταπράσινων και μυσικιστικών Γεράνειων Όρων ένα τριγωνικό σπίτι σχεδιασμένο από τους αρχιτέκτονες Τηλέμαχο Ανδριανόπουλο και Κώστα Μαύρο πατάει πάνω σε μία από τις βασικότερες αρχές της Γεωμετρίας και συγκεκριμένα στο Πυθαγόρειο Θεώρημα.
Βυθισμένο σε ένα πανέμορφο, μυρωδάτο ελαιώνα, αυτό το ενδιαφέρον μινιμαλιστικό κτίσμα καταργεί εντελώς κάθε σύνορο ανάμεσα στον εσωτερικό και τον εξωτερικό χώρο, δημιουργώντας στον επισκέπτη στην αίσθηση πως ζει, τρώει, κοιμάται στην μέσα στης ανοιχτής υπαίθρου.
Στην πραγματικότητα δεν μιλάμε μόνο για μία αίσθηση αλλά για ένα σχεδόν αληθινό δεδομένο.
Οι γιγάντιες τζαμαρίες που διατρέχουν κάθε χώρο του σπιτιού, από άκρη ως άκρη, και η μοναδική, συρόμενη, ημιδιάφανη κουρτίνα στο χρώμα της ελιάς δημιουργούν την εντύπωση μα και την βεβαιότητα ότι βρίσκεσαι μέσα στα δάση, ενώ ξεχνάς εντελώς την παρουσία τοίχων γύρω σου, την ύπαρξη μίας στέγης πάνω από το κεφάλι σου.
Η ζωή εδώ είναι ίσως ότι πιο κοντά στη φύση έχουμε δει αρχιτεκτονικά εδώ και πάρα πολύ καιρό.
Συνδυασμένο με μία ανάσα πολυτέλειας και ασφάλειας που όλοι ονειρευόμαστε για τον προσωπικό μας χώρο.
Μέσα σε 300 ελιές και ανάμεσα στη θέα του κάμπου των Μεγάρων και τα Γερένια όρη, η κατοικία έπρεπε να διαλέξει: Παρ’ όλο που ο ορεινός όγκος στέκεται στο βορρά, η κατοικία στρέφεται προς αυτόν, αποφεύγοντας τον μακρινό κάμπο. Τριγωνικής κάτοψης, λειτουργεί ως χωνί προς το μαγνητικό βουνό. Δύο προστατευμένες, μεσογειακές αυλές, μια στην είσοδο και μια ανάμεσα στον χώρο διημέρευσης και τους χώρους ύπνου, οργανώνουν ένα υπαίθριο, έγκλειστο αντιπερισπασμό στην αγριότητα της περιβάλλουσας ερημιάς.
Το σπίτι αντιπαραβάλλεται στο τοπίο αλλά και είναι ανοικτό σε αυτό: ένα πρωτογενές, γαιώδες πρίσμα, του οποίου οι δύο πλευρές παραμένουν σχετικά κλειστές, προστατευτικές, ενώ η δεκτική τρίτη ανοίγεται με τρόπο απόλυτο στο περιβάλλον. Το ύψος του πρίσματος κλιμακώνεται ανερχόμενο από την χαμηλή είσοδο, προς το μεγάλο, διάφανο άνοιγμα του χώρου διημέρευσης.
Ένας στεγασμένος χώρος σε όλο το μήκος του υποδέχεται την καλοκαιρινή ζωή, σε οπτική επαφή με το βουνό και τις ελιές. Η υπαίθρια ζωή μοιράζεται ανάμεσα σε αυτή την ιδιότυπη στοά και τις εσωτερικές αυλές. Το κεκλιμένο δώμα της κατοικίας είναι και αυτό πράσινο: ελίχρυσα, ρυγχόσπερμο, δροσάνθεμα, δεντρολίβανο, γκάουρες, θυμάρι. Η φύτευση προοδευτικά θα διαρρεύσει κατακόρυφα προς το κέλυφος από εμφανές ανεπίχριστο σκυρόδεμα – το οποίο έχει πάρει το χρώμα της θερμής, περιβάλλουσας γης. Σκυρόδεμα και φυτά θα διαπλακούν, η μονολιθικότητα της κατοικίας θα αμβλυνθεί.
Ο χώρος διημέρευσης αναπτύσσεται σε τρεις περιοχές: καθιστικό, χώρος φαγητού, χώρος προετοιμασίας του. Ένας κεντρικός πάγκος- τραπέζι από μασίφ μαόνι καταλήγει στην εστία – η μεταλλική καμινάδα της οποίας λειτουργεί ταυτόχρονα ως ανάρτηση. Το διακριτικό αυτό τζάκι είναι ενεργειακό, σχισμές σε κατάλληλο ύψος επανακυκλοφορούν τον θερμό αέρα μέσα στο χώρο. Ένας διάφανος διάδρομος οδηγεί στους χώρους ύπνου, οι οποίοι επικοινωνούν με τους χώρους διημέρευσης μέσω της αυλής.
Μία διαγώνια πέργκολα από ανοξείδωτα συρματόσχοινα θα υποδεχθεί την ανάπτυξη φυτών από την κεκλιμένη πράσινη στέγη -και επομένως και την απαραίτητη καλοκαιρινή σκίαση. Η περίκλειστη αυλή είναι μέσω της καμπύλης διαγωνίου ταυτόχρονα φυτεμένη και δαπεδοστρωμένη.
Μία ημιδιάφανη, επίσης καμπύλη κουρτίνα ελίσσεται ανάμεσα στις τρεις περιοχές του κυρίως χώρου, απορροφώντας με πληθωρικό τρόπο το φως –ηλιακό ή ηλεκτρικό. Οι κατακόρυφες σχισμές στους εξωτερικούς τοίχους επιτρέπουν επιλεκτικές θεάσεις της υπαίθρου και βάζουν στοχευμένα τον ανατολικό ή τον δυτικό ήλιο μέσα.
Όσο βραδιάζει, οι γλυπτικές αυτές σχισμές λειτουργούν στο σκοτάδι μαγνητικά -όσο και η ορεινή κορυφογραμμή κατά τη διάρκεια της μέρας.
ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΕΡΓΟΥ
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ
- Η κατοικία ήταν υποψήφια για το Ευρωπαικό βραβείο Σύγχρονης Αρχιτεκτονικής ‘Mies van der Rohe 2015’
- ΔΟΜΕΣ 0715, ‘Βραβεία 2016’, τ. 134, 2016.
- ΔΟΜΕΣ 0215, ‘Μεσογειακές παραλλαγές’, τ. 130, 2015.