Πάνε σχεδόν δώδεκα χρόνια από τότε που οδηγήσαμε στην Πολυτεχνειούπολη ένα Fiat Panda πρώτης γενιάς και ένα Citroen Saxo VTS, τα οποία, στο πλαίσιο μιας διπλωματικής του Εργαστηρίου Μεταλλογνωσίας.
Η συγκεκριμένη εργασία φιλοδοξούσε, με τη βοήθεια της Περιφέρειας, να οδηγήσει σε ένα πρόγραμμα μετατροπής των παλιών ρυπογόνων αυτοκινήτων που κυκλοφορούν στη χώρα μας σε οχήματα μηδενικών ρύπων.
Δε γνωρίζουμε γιατί δεν «περπάτησε» το συγκεκριμένο πρόγραμμα, σίγουρα όμως η ιδέα ενός retrofit έχει πολλές δυσκολίες, ενώ το κόστος μετατροπής είναι πολλαπλάσιο της αξίας ενός παλιού συμβατικού αυτοκινήτου.
Οι δυσκολίες στις ηλεκτρικές μετατροπές
Όσο απλή κι αν μοιάζει μια τέτοια μετατροπή, δεν υπάρχουν έτοιμα κιτ που να προσαρμόζονται στην πληθώρα των μοντέλων που κυκλοφορούν. Η τοποθέτηση της μπαταρίας αποτελεί επίσης μια πολύπλοκη υπόθεση, καθώς η χωροθέτησή της θα πρέπει να γίνει με τέτοιον τρόπο ώστε να προστατεύεται σε περίπτωση σύγκρουσης, όπως επίσης να μην αλλοιώνει την ισορροπία της κατασκευής στον τομέα της οδικής συμπεριφοράς. Αν η αύξηση του βάρους είναι σημαντική, θα πρέπει να ενισχυθεί η ανάρτηση και να ληφθεί υπόψη στο κύκλωμα πέδησης.
Ακόμα ένα σημαντικό κομμάτι της μετατροπής αποτελεί το σύστημα φόρτισης, στο οποίο θα πρέπει να είναι εφικτή η διασπορά της θερμοκρασίας η οποία αναπτύσσεται όσο το αυτοκίνητο είναι συνδεδεμένο με την παροχή ηλεκτρικού ρεύματος.
Πολλοί είναι εκείνοι, βέβαια, που θα δυσανασχετήσουν με την ιδέα της αλλοίωσης του χαρακτήρα ενός συμβατικού αυτοκινήτου, πόσω μάλλον ενός κλασικού, όπως για παράδειγμα μιας 356, μιας ή ακόμα και ενός , όμως αυτό είναι κάτι το οποίο θα δώσει νέα πνοή σε ένα παλιό όχημα, θα το καταστήσει συμβατό με τυχόν περιβαλλοντικούς περιορισμούς στην κυκλοφορία αλλά και πιο αξιόπιστο στη χρήση, ενώ η αναζήτηση ανταλλακτικών για τα μηχανικά του μέρη θα αποτελέσει μια δυσάρεστη ανάμνηση. Προϋπόθεση για μια τέτοια μετατροπή είναι φυσικά η όλη διαδικασία να πραγματοποιείται με προτεραιότητα την ασφάλεια από πιστοποιημένους -σε τέτοιου είδους εργασίες- τεχνίτες και πιστοποιημένα ανταλλακτικά.
Για να κυκλοφορήσει νόμιμα ένα τέτοιο αυτοκίνητο, θα πρέπει πρώτα να πάρει έγκριση τύπου, κάτι το οποίο ανάλογα με τη χώρα αντιμετωπίζεται με διαφορετικούς βαθμούς δυσκολίας, ενώ στην Ελλάδα βρισκόμαστε στη φάση αναμονής του σχετικού νομοθετικού πλαισίου.
Τέτοιες μετατροπές προς το παρόν πραγματοποιούνται από μικρές εταιρείες και, καθώς η όλη μετατροπή δε γίνεται μέσα από μια παραγωγική διαδικασία, στις πιο σοβαρές περιπτώσεις το κόστος μπορεί να κυμαίνεται από 15.000 έως 100.000 ευρώ.
Εντύπωση πάντως προκαλεί η περίπτωση του , όπου η ομάδα της εκσυγχρόνισε το χαρακτηριστικό μοντέλο της δεκαετίας του ’70. Με νέα, σύγχρονη μάσκα, ένα πλήρως ψηφιακό ταμπλό και, ασφαλώς, την αμιγή ηλεκτροκίνηση, το συγκεκριμένο πρωτότυπο λέγεται ότι κρύβει από πίσω του την πιθανότητα μιας επίσημης μετατροπής για το εν λόγω μοντέλο. Πιστεύετε πως θα έχει ενδιαφέρον, μέσα από αυτήν τη διαδικασία, να επανέλθουν στους δρόμους παροπλισμένα εμβληματικά αυτοκίνητα από το παρελθόν;
(του Μιχάλη Σταυρόπουλου, 4troxoi.gr)